woensdag 19 september 2012

OPA DORST



ZITTEND BIJ HEM

EEN BEELD VAN HET VERLEDEN

MIJN VADER IN ZIJN OUDE STOEL

KIJKEND NAAR ZIJN HANDEN

KIJKEND NAAR ZIJN OGEN

NIETS BIJZONDERS

VRIENDELIJK, ZORGZAAM EN GASTVRIJ

MIJN VADER IN ZIJN OUDE STOEL

ZIJN PLEKJE

ZIJN STEKJE

ZIJN HONDJE, VOGELS EN TUIN

HET BEELD VAN VROEGER BLIJFT










OVERLIJDEN

In  de late avond van zaterdag 22 mei is overleden

MARINUS CORNELIS DORST 
Broekmaten 8.

Hij is geboren in Dinteloord in een gezin met een jongere broer. Op vijf- jarige leeftijd is zijn moeder overleden en op 12- jarige is hij gekomen bij de heer en mevrouw PAS aan de Nienenhoek. 

Deze enkele zin geeft een wereld van verdriet aan in het leven van een kind. Tijdens mijn bezoeken heeft hij daar gaandeweg meer van verteld. En dan hoorde ik zijn dankbaarheid naar de familie PAS en zijn pijn, omdat hij zijn moeder jong is verloren en bij zijn vader maar korte tijd heeft kunnen zijn. 

Hij heeft hier zijn weg gevonden en trouwde op 24 mei 1946 met KLASINA ZWEERS. Ze kregen kinderen, klein- en achterkleinkinderen. Zijn vrouw is overleden 10 december 1990 en hij was sinds die dagen weduwnaar. 

Na zijn overlijden troffen de kinderen een brief aan, die hij eigenhandig na het overlijden van zijn vrouw. Daarin schrijft hij over zijn vertrouwen op de Here en Heiland. Zo zag hij  naar het Vaderhuis met de vele woningen.

In de rouwdienst die is vastgesteld op vrijdag 28 mei 14.00 uur in het hervormd centrum "De rank" lezen we psalm 73 en Openbaring 21: 1- 4. 

Het was zijn wens om deze gedeelten, die ook gelezen zijn in de rouwdienst van zijn vrouw te lezen in zijn rouwdienst. Daarin horen we, dat degene die op de Here vertrouwt een toekomst heeft uit de hand van de Heren. Het zijn niet de omstandigheden, die de doorslag geven maar de trouw van de Here over ons leven.

Dat heeft broeder DORST ter harte genomen en waar bevonden in de weg van zijn leven. Dit getuigenis zij ook de kinderen, klein- en achterkleinkinderen tot een zegen.

Na de rouwdienst hebben we MARINUS CORNELIS DORST begraven op de begraafplaats Dennenhof te Den Ham.

UIT HET RIJKE LEVEN VAN SINTERKLAAS



Afbeeldingen scans 054
UIT HET RIJKE LEVEN VAN SINTERKLAAS

Het duister is langzaam weggekropen

een late vogel is wegelopen

Een kat gaat over in heftig lawaai

Een Hanenzoon ontwaakt onder vals gekraai.

 

Vandaag is het voor hem een grote dag

Omdat hij voor Sinterklaas spelen mag.

Het Klazenpak ligt klaar op de stoel.

Vanmiddag wordt hij ingehaald met gejoel.

 

Want pa is de klassenleraar van de vierde klas.

en vindt, dat het verschijnen van de Sint een leuke verrassing was.

En Sinterklaas was meestal een verklede leerling geweest.

 

Maar in klas vier wil de jeugd dat niet meer.

Voelen zich daarvoor te veel dame of heer.

Daarvoor moest een oplossing worden,

Want zo'n Sintviering zet je niet op de tocht.

Jan mark 011

Een echte vreemde Sinterklaas, dat was pas iets,

anders maak jezelf immers bang voor niets,

Welnu op de kleuterschool hadden ze zo'n pak.

Die kleuters geloven in Sinterklaas nog wel

en kruipen graag in het Klaas- of Pietervel.

Door zelf voor Piet of Klaas te spelen,

bonzen de harten minder in de kelen. Jan mark 012

Men is dan niet meer zo bang voor de goedheilige man

O, dat je in zo'n pak hem zelf even wezen kan.

Welnu een jaar of vier waren de zonen van Jonge Haan.

toen hebben ze dat Sint en Piet spelen voor het eerst gedaan. 

Afbeeldingen scans 074
Ze leenden de pakken van de kleuterjuf en oefenden zich in die dagen suf.

Wisten zij veel, dat het geloof in de vierde klas in de Sint en Piet allang verdwenen was.

Die grote lummels zijn voor zo'n oude man niet bang,

kruipen voor hem niet meer achter het behang.

Maar ondertussen, o wee, dat valt nog wel wat mee.

Wat alleen een liedje zingen,

daar zitten ze niet om te springen.

Site 005 
 
De schaamte heeft de overhand gekregen,

dan worden die lummels plots verlegen.

Zo zit klas vier om één uur op de dag van Sint in het noodlokaal.

De stoel in de kring: ze zijn er allemaal

hebben voor elkaar een kadootje gekocht,

Sommigen er nog een gedichtje bij gewrocht.

Braaf zitten zij te wachten op Jonge Haan en inderdaad,

daar komt hij aan.

Site 006 
 
Hij loopt op het plein met een hele kleine Sint en Piet

En die vierdeklassers? Ze geloven hun eigen ogen niet.

Hoe moeten zij reageren op deze kleine verklede heren

De langere is Sinterklaas De korte is Pieterbaas.

Daar schrijden zij over het plein.

Hoe zou dat met die grote kinderen zijn?

Wat beverig betreden zij het lokaal,

Beginnen zij daar niet te zingen allemaal?

Site 007

Jonge Haan stelt Piet en Sint voor,

gehoorzaam groet dan heel het koor,

De pakjes worden uitgedeeld door Piet,

Maar schrik, hij kent de letters, dus ook de namen niet.

 

Dan stapt hij naar zijn pa, fluistert zacht: Voor wie is dat?

En pa wijst hem waar de jongen of het meisje zat.

En als de eerste verlegenheid is weggeëbd,

wordt door die Piet stevig met de roe gemept.

En zo'n grote kerel laat dat lachend gaan,

denkt: Ik wreek dat op je pa, die Jonge Haan

Nooit zag je een kind gehoorzamer bij de Sint,

en wonder: Deze Sint was nog maar een kind!

Maar, ook kleuters worden groot, de leerplicht dwingt.

Afbeeldingen scans 101

Afbeeldingen scans 102 
 

Dus geen vierde klas meer die een kleuterklaas toezingt.

Maar zie, de zus van deze Sint en Piet werd spoedig ook een kleutergriet.








Site 008 
 En het pak van Klaas en Piet was er nog steeds.

dus pa bereidde haar zachtjes voor op het feest.

"Wil jij Sinterklaas zijn bij de kinderen van pappa zijn klas?"

Maar het kind dacht, dat het een flauw grapje was.

Gelooft zeer sterk in Sinterklaas,

 begrijpt dat verkleden niet,

En zegt: "Mijn juf heeft die pakken helemaal niet".

Sinterklaaspak voor een kleuter? Dat kan er toch niet zijn?

Peuter dat maar aan haar verstand. Allen met moeite en pijn.

En als ze het dan gelooft, dan lijkt dat toch wel eng,

Ook als mamma zegt : Als ik je vriendin dan eens meebreng?

En dan samen verkleed als Piet en Sint?

Nee, het is te griezelig voor het kind.

Kijk, die tweeling sleepte elkaar er wel door.

Maar deze zet steeds in haar eentje haar beste beentje voor.

Dus, sneed je dan dat onderwerp weer eens aan,

dan had je het wel weer bij haar gedaan.

"Waarom begin jij daar altijd over?", sprak zij.


Duidelijk was ze met het voorstel niet zo blij.

Dus kom je op woensdag 5 december om één uur in klas vier,

dan wist je een mini- Sinterklaas kwam er niet meer hier.

Afbeeldingen scans 067John Alcock

(1983) 

dinsdag 18 september 2012

DIT IS UIT JAN MARKS' LEVEN EEN GREEP


 Dit is uit zijn leven gegrepen.
Dit is uit zijn leven een greep.
Het geluk is altijd met de lepen.
Ja, daar zit hem nou net nou de kneep.

Jan Mark zag 't levenslicht, toen 't broertje al was geboren.
Hij was een 5 ponds wicht, maar dat kon hem niet storen




Voor hem was er geen naam. Marjan zou 't meisje heten.
Zo werd "Jongetje de Haan" in de couveus' gesmeten.

 
Hij was ton al heel druk en moest eerst wat kalmeren.
Toch kon het niet meer stuk. Kon hij het "bikk'len" leren.



Toen hij een peuter was, was hij al ondernemend.
 Met broer gaf hij eens gas paard en brommer tussen tenen.
De luier om de kont vertrokken zij naar 't noorden
Voor mij wordt dit te bont, sprak buurvrouw boos met woorden.

  
JAAAAAAA!

 
Dit is uit zijn leven gegrepen.
Dit is uit zijn leven een greep.
Het geluk is altijd met de lepen.
Ja, daar zit hem nou net nou de kneep.

  
Neef Jan was Sinterklaas en nam Piet Carla mee toen
Telefoongesprekken dwaas kon hij onder een matras doen.

  

Eens op de kleuterschool sprak juf over de schepping.
Jan Mark vond dat heel mooi en moest dat toen ook zeggen.
Hij liep dus naar het raam en sprak toen tot de klas,waar haalde hij 't vandaan:
"God zag, dat alles goed was!" 

Hij ruilde paard voor fiets.
Dat was nog met drie wielen.
Ze vonden dat nog niets, toen ze bij een skelter knielden.
Hij reed ook over 't spoor en zag daar rails en trein
Bij moeder op de fiets;
moest over de "Boing, Boing" zijn!
JAAAAAAA!
 
 
Dit is uit zijn leven gegrepen.
Dit is uit zijn leven een greep
Het geluk is altijd met de lepen.
Ja, daar zit hem nou net nou de kneep.

Hij speelde met Marthijs en zat met touw aan boom vast.
Bij hun was 't altijd prijs; nooit deed er niemand nooit wat.
Dat was in de "Dolin".
Joost weet, wat dit mocht wezen.
 Op schoolplein, in de tuin zij konden heel goed spelen. 

 

 

 


Was papa heel erg poos?
Dan kreeg je voor je bloemen.
Hij schoot toen in de roos, als "baby huilen" weer mocht zoemen.

Jan Mark wist wel een naam
Voor 't kind dat moest geboren.
 "Wij noemen het dan "Vaas".
Dat kan mij wel bekoren".  
Jan Mark vond trein dus fijn,
Hij kreeg een conducteurs set.



 
Wou graag omroeper zijn
Met "attentieroeper" naar bed
JAAAAAAA!
Dit is uit zijn leven gegrepen.
Dit is uit zijn leven een greep.
Het geluk is altijd met de lepen.
Ja, daar zit hem nou net nou de kneep. 

 

   


  


Het fietsen ging nog niet.
Hij reed nog op 4 wielen.
en tot zijn groot verdriet zei papa:
"Nu niet pielen!"

Naar Mokkenburgerweg op 't fietsje met 2 räder
Hij greep Jan in de nek:
Nu gaan wij op en neder!"
Schrok hij zich toen een breuk?

 
Wij zullen het niet leren.
Jan Mark vond het niet leuk, maar ze gingen hem opereren.



Hij was toen wel wat bang. Moeder moest dat voor hem schrijven,
  

 
maar het duurde niet zo lang, dat hij daar moest verblijven.
Ook viel hij op de brug.
Hij had te ruig gereden.
En vallen gaat heel vlug,
Als je bent uitgegleden.
Hij schrok zich toen wel rot.
Hij maakte daar een schuiver en had de knie kapot.
Je ziet nog hoe hij huivert.
 JAAAAAAA!
Dit is uit zijn leven gegrepen.
Dit is uit zijn leven een greep.
Het geluk is altijd met de lepen.
Ja, daar zit hem nou net nou de kneep.

Verkleden was vertier, vooral Sinterklaasje spelen.
Met papa naar klas vier en daar kado's uitdelen.

Hij viel ook van een paard.
Dat was nog bij de Komas.
Hij greep één bij zijn staart die in Collendoorn op vlucht was. 
Hij wandelde ook slaap, als hij intens gespeeld had.
Je schrok je dan een aap, als hij met gras in bed lag.

Lego is 't verhaal apart.
Wat kon hij daar mee spelen!
Elke verjaardag kreeg hij wat.
Hij kon zich nooit vervelen.
JAAAAAAA!
Dit is uit zijn leven gegrepen.
 Dit is uit zijn leven een greep
Het geluk is altijd met de lepen.
Ja, daar zit hem nou net nou de kneep.

"Er zijn mannen in mijn kamer!"
Hij was ook van de kook, als kikkers uit dril kwamen.
 In de compostbak kweekte hij met dril zijn eigen kikkers.

Met één was hij al blij.
Dat was leuker dan wat knikkers.
Hij had wel wat met vee.

Wij horen nog zijn :Ente!"
"Cold Turkey!" deed ook mee,
liep hij in Schimmert mee te venten.

De stoomtrein was er ook.
Hij ging toen naar Enkhuizen.
Tot hij aan muziek rook met de mollen en de kruisen.
 Zo kwam er toen een band.
't Was "Tjobbe met zijn rekels"!
Die Tjobbe was bekend, maar rekels? Beatles zeker!



JAAAAAAA! 
 Dit is uit zijn leven gegrepen.
Dit is uit zijn leven een greep.
Het geluk is altijd met de lepen.
Ja, daar zit hem nou net nou de kneep.


Met Niels de mavo doen.
Jan Mark had hem op sleeptouw en Niels volgde ook 't spoor,
zelfs een scheet liet hij als Jan 't wou.


Sigaren roken? Fijn! Maar dat moet dan wel stiekem.
Ze deden dat op t plein Je zag rook boven heg uitpieken.
 Naar Utrecht voor 't spoor, want moeder houdt van reizen.
"Ik heb Jan Mark wel door. Ze maken hem daar wijzer. 





Toen de O.V.- jaarkaart kwam, was hij niet meer te houden.
"Ik reis nu wat ik kn, al ben 'k ook zwaar verkouden".
Op rooftocht ging hij zelfs. Hij zocht dan spoorpresentjes.
Wat souvenirs van 't spoor, t opknappen kostte centjes.
JAAAAAAA! 
Dit is uit zijn leven gegrepen.
Dit is uit zijn leven een greep.
Het geluk is altijd met de lepen.
Ja, daar zit hem nou net nou de kneep.

Op de MTS was hij net als een vis in 't water.
Op die school was hij blij.
Je hoorde 't aan 't gesnater.
Ook foto's van het spoor die maakte hij om 't leven.

Als ik zijn pa nog hoor, zit hij van de kosten nog te beven.
Hij werkte in 't ziekenhuis.
Dat heette bij hem "Jopen".
Hij trok wat buizen uit en moest daar veel bij lopen.

Shag roppen kan hij goed.
Hij ging als Loes naar Hak toe.
Bij opa: "Eet maar goed!", 
nam zijn gewicht steeds meer toe.
Voor alles had hij tijd.
Ging pa met dia's helpen.
Voor "Tribunaal" en trein waren acties niet te stelpen.
JAAAAAAA!
Dit is uit zijn leven gegrepen.
Dit is uit zijn leven een greep.
Het geluk is altijd met de lepen.
Ja, daar zit hem nou net nou de kneep.

Hij ging naar Zweden toe Met Harald in den vreemde.
Ver van zijn huis en moe.
Soms had hij dat ontheemde.
Vooral de eerste Kerst zat hij in piele eentje.
Hoe gauw dat anders werd, daarvoor zit je hier.
Dat weet je. Want in dit land zo mooi
 Heeft hij haar gauw gevonden.
Hij dacht: "Als ik het rooi"
Heb ik als Bob het nu gewonnen.
Hallo Boppes en Jan Mark
Hij is vandaag aan 't trouwen
En Lisa, houd hem vast, hij zit van alles uit te brouwen.
JAAAAAAA!
Dit was uit zijn leven gegrepen.
Dit was uit zijn leven een greep.
Het geluk is altijd met de lepen.
Ja, daar zit hem nou net nou de kneep.

En de plaat!...............en de platen zijn van 

Lianne
 

Jan Mark
Some moments of his early life
1.
Jan Mark was born nearly 1 hour after his brother. 
He was hardly 5 pounds and look at him now! 
There was no name for him, because his parents did not know anything about twins coming. 
A girl would have got the name MARJAN, so they turned the name around. 
On a wristband was written: "Little boy De Haan".
He was than already a busy body and had to be calmed down with medicine, perhaps because his birth was a narrow escape. 
At that moment he really had to come out. 
As a little boy he could not stay on one spot, so he left the house with his brother dressed in pampers sitting on a horse and a scooter.
They were heading north. 
Mrs. Neighbour was angry.
She said: "You have to take better care of your children!
2. 
Nephew Jan Jacob played Saint Nicolas a roman Catholic priest with his coloured helper "Zwarte (black) Piet"
They brought the presents for the twins on 5 december, birthday of Saint- Nicolas.
When Jan Mark was staying in Zandvoort at his aunts, he walked in the livingroom coming out of his bed with the bed tied on his back. 
He went to the phone, picked it up and said:
"Hello!" 
He put the phone down and went back to the sleeping-room.
At school Jan Mark was told the story of the creation of the world according to the Bible. 
That made a big impression. 
He stood up and went to the window and looked outside. 
Everybody was watching. 
Than he said with a big sigh:
 " And God saw, that everything was all right!" 
He was given a bike on three wheels, but he liked the skelter more. 
With his mother he sat on the bike and drove over a road where the train was passing. You had to cross the rails. 
He called it the "BOING, BOING".
This was the first time that he made acquaintance with the railroad, playing a very important part later in his life.
3.
He played in the garden with his brother. 
Mother tied them to a tree with a long rope, so they were not able to break out once more. 
Like they said, they played in the "DOLIN", which means probably outside the house. Behind the garden there was a kind of playground for schoolchildren to play outside the school. 
They liked to play there because of the space.
When daddy was angry they said:
"You will get for your flowers!" 
This was so because they were hit on their trousers when they destroyed the flowers in the garden. 
They blamed each other with the words: 
"Little brother did it!" 
When his sister was due to be born Jan Mark suggested to call her "VAAS".
More and more he began to like the train and they gave him a railway set with a whistle , a cap, signboard and so on. 
When living on a camping in the summer he wanted a megaphone. 
Now he could call for attention over the whole camping.
4. 
The real riding the bike on 2 wheels was not a success. 
His father did not want him to stay behind on this point. 
So he grasped him in the neck after removing the extra wheels and he began running. Jan Mark had to keep up the pace. 
At first there were tears, but soon he was getting hold of the bike. 
His father let go and he could do it on his own.
He went to the hospital to be operated upon (hernia) 
He did not like to be there.
His mother had to write for him: 
"Jan Mark is afraid in the hospital!" 
In this period he also slipped on his bike on the bridge over the canal near his house. His knee was open.
5. 
He liked to play Saint-Nicolas like his nephew did. 
Marthijs was"Zwarte (black) Piet" and dressed up like them they were taken by their father to the school-children (age16) to celebrate Saint-Nicolas. 
They handed out the presents. 
When staying at his grandparents he fell off a toy horse standing in a shop. 
In the pony park where the family was staying he grabbed Liannes pony, that was running away.
Jan Mark walked in his sleep. 
He even went outside the house because they found grass in his bed the next morning. Lego was his favourite kind of toy, especially the technical kind. 
He could play hours with it.
6. 
He could be so busy playing that there came night mares .
He woke up and said:
"There are men in my room!" 
In a kind of basin in the garden used for compost he tried to let grow frogs.
He liked animals very much. 
The dogs of his granddad were his soul mates. 
In a recreation park he used to greet the ducks by shouting loud:
"Ente, ente" (German for duck) and in Limburg in the south of Holland he lived in a caravan were he met a turkey.
 So Jan Mark was shouting:
"Koelie,Koelie" and "Cold Turkey. "
In Enkhuizen he made a trip with the steam train and in this time he took an interest in music . 
He liked the Beatles and there came a band "Tjobbe en zijn rekels" 
First they "played back" and later they made their own music.
 7. 
Going to the secundary school his father and uncle were teachers there.
That was not a problem. 
Niels was his friend. 
He also liked the railway. Jan Mark could blow the wind in the class and blame Niels for that. 
He smoked cigars at that time with his brother and two nephews. 
The smoke was to see behind the hedge between garden and playground. 
Because of his interest in trains he was taken tot the head office in Utrecht of the Dutch railway company.
There they gave him a lot of information and advised him tot go as far with his studies as possible. Everything came all right when Jan Mark could get a free railway ticket for students when he was
8. 
Now he could travel all over the country for free.
He gathered a lot of things.
There came in the garden a real railway signpost.  
He felt like a fish in the water when he went to the secondary technical school. He made a lot of photographs of trains.
He made a lot of trips with Niels and together with other railwayfans there came a real railwaymagazine "Het tribunaal" (Mark the choice of the name). 
In this period they saw each other once or twice a year, because they lived all over the country.
He worked in a hospital changing TL- tubes and he also worked in a tobacco factory, but never really smoked cigarettes. 
He stayed at his granddads for a learning period at Hak ( earth cleaning company) and his granddad learned him to eat:
"Have some more. You must eat!" 
He went to the primary technical school and helped his father with the technical aspects of musicals, show of pictures for the school of his father.
9. 
Than he left home for Sweden and did not really come back. 
His first Christmas there was a lonely one. 
But he met Lisa. 
He took a stroll with her and they talked a lot. 
And so..................