JAAP VLIJM!!.......... COLLEGA!

Beste Jaap,

Vanaf nu ben je vrij om te doen wat je wilt.
Er zijn genoeg leuke dingen om vanaf nu te ondernemen.
Je hebt nu lekker veel tijd om aandacht te besteden dingen die je interessant vind en natuurlijk aan je kinderen en je kleinkinderen, zoals ik ook graag doe.

In de tijd, dat ik een collega van je was, heb ik veel van je geleerd.
Je wist altijd precies wat je wilde en waar je goed in was en daar maakte je altijd goed gebruik van.
Dit heeft veel indruk op mij gemaakt.
Het bijzondere aan jou was, dat je nooit eigenwijs was, terwijl het toch bijzonder was, wat je allemaal gedaan hebt!

Op je hoogtepunt werd je hoofd-administratie op de hoofdlocatie van het Lauwerscollege in Buitenpost, dit is ook het werk, wat je graag deed en men profiteerde daar ook van je kennis, maar volgens mij had je daar Directeur moeten worden!
Nu je afscheid neemt, vraag ik me af, hoe het daar nu verder moet…
Het zal jou een worst wezen, jij gaat vanaf nu alleen maar lekker ontspannen!

Mijn kinderen hebben ontzettend veel van jou geleerd, en praten er nog steeds over.
En ik weet zeker, dat je ook voor veel andere leerlingen heel veel betekend hebt!
Als ik thuis lekker in de tuin bezig ben komt er af en toe wel eens een oud-leerling voorbij, waar ik even een praatje mee maak en ze vertellen me dan hoe ze je gewaardeerd hebben als leraar.
Je had veel waardering voor mijn kinderen en dat had ik ook voor jouw kinderen.
Ik weet, dat je veel liefde en energie stak in de opvoeding van je kinderen.
Marike heb ik niet zo goed leren kennen, met haar heb ik nooit een balletje getrapt in tegenstelling tot Henri waar ik af en toe mee voetbalde.
Ik leerde hem kennen als een prettige jongen.

En Diderick vergeet ik zeker niet, omdat ik hem natuurlijk jaren les heb gegeven
Hij was altijd op een leuke manier aanwezig en ik had daarom altijd een aanleiding om iets leuks over hem te schrijven in de schoolkrant.

Omdat ik er op 12 mei helaas niet bij kan zijn, wilde ik toch iets leuks voor je
verzinnen, om je te geven.
Ik kwam op het idee wat oude schoolkranten bij elkaar te zoeken en de stukjes over jou daaruit te pikken en samen te voegen.
Zo is het een boekje geworden met allerlei leuke herinneringen van de tijd op de Hughemarke in Noordhorn en het Lauwers College in Grijpskerk.

Jaap, ik wens jou nog vele mooie jaren in goede gezondheid en ik hoop
dat jij en Hennie, de kinderen en kleinkinderen nog lang van elkaar mogen
genieten!




Vriendelijke groeten van Jan Thijs de Haan

Dit zijn allerlei korte stukjes uit oude schoolkranten, die ik voor deze gelegenheid heb opgezocht, allerlei leuke herinneringen:




Jaap Vlijm

Als hij praat, schreeuwt ‘ie
Als hij eet, vreet ‘ie
Als hij lesgeeft, rekent ‘ie
Als hij hobbiet, rekent ‘ie
Als hij ontspant, rekent ‘ie
Hij is de discoman
Daar regelt ‘ie wat an
Hij beheert veel potten
En laat zich niet bedotten
Ouderbijdrage, pot van ’t personeel
Niets is hem teveel
Rekenen doet hij graag
En het vullen van zijn maag
Hij is de enige onderwijsman
Die zijn salaris berekenen kan
Want als hij werkt, rekent ‘ie
Als hij eet, rekent ‘ie
Hij was bij de marine
En nu is hij een rekenmachine!





De nieuwe scholengemeenschap is zuinig met namen. Wat denkt u van:
Hut-Dam-Vlijm-Sip-Haan-Tees.
Het mag amper een naam hebben…....

Bij volleybal is meneer Vlijm een geducht tegenstander:
Zijn praatjes vullen de gaatjes…

Meneer Vlijm:
Een smurf op een surf…

Jaap Vlijm, oefenend voor het koor:

 "Wat ik in mijn keel heb? Vraag dat maar eens aan mijn ligbad?"  (Hennie wilde liever, dat Jaap alleen in de badkamer zijn zangkunsten oefende.
De mensen fietsten immers ver om het huis heen, als Jaap in de tuin stond te zingen…)

Als Vlijm in bad zingt, denkt zijn computer, dat iemand aan het balkon een aubade staat te brengen…

Hoe minder Vlijm wiskunde geeft, hoe mathematischer zijn humor wordt…


Logica van Vlijm:

Werktuig: 
tuig dat werkt
Hertog: 
hert op de tocht
Wandkleden:
behangen
Venten: 
meer dan een vent
Boksen: 
meer dan een broek
Fietsen:
Als het linkerbeen steeds
komt kijken, of het rechterbeen
wel wat uitvreet en vice versa.



Goede voornemens 1984, Jaap Vlijm:

Mezelf blijven.

Goede voornemens 1986, Jaap Vlijm:

Mijn 25 jarig jubileum als staatsvazal met gepaste bescheidenheid vieren en met lede ogen toezien hoe het bedrijf, dat ik voor de staat heb opgebouwd wordt verkwanseld aan de eerste de beste zakenman…

Het huis van Vlijm ligt zo vol met lesroosters, dat zijn vrouw al lang niet meer de schuld geeft aan de computer…

Vlijm sluipt snel het lokaal van jonge Haan binnen, grist iets van de tafel en verdwijnt weer even snel. Jonge Haan tegen de leerlingen: ‘Wie was dat mannetje?’

Meneer Vlijm heeft veel mee:

Je kunt hem overal verstaan…

Vlijm heeft het zo druk met het maken van lesroosters, dat zijn kinderen moeten leswisselen als er iemand aan belt bij de voordeur…

Als de computer niet meer kan, dan wat Vlijm beweert, dat hij kan, wie is dan van beide de slaaf, of is het een slechte computer, of wil Vlijm niet, dat hij meer kan…

Fondue avond.  De Hughemarke in Noordhorn:

De afwasserij na het fonduen duurt ruim een uur en als alles achter de rug is, verzucht Vlijm:

Er is nog over-we kunnen wel weer beginnen…

Tja sommige mensen weten niet van ophouden…




Over een vierde klasser:
Juf Winter:  
een laiferd
Postma:  
en krotte…
Juf Meyer:  
oh, wat een stuk!
Vlijm:  
Ik zeg niks…
Beek:
Voddenjas met knopen
Jonge Haan: 
Net Elvis
Ouwe Haan:
Shit, alweer mis!
Vrolijk:  
een pennensabbelaar
Van Dijk:  
een opgeblazen kikker
Postma:  
Ook een mislukte ping-pongbal
Juf Winter: 
Wat een engerd
De conciërge:
Net een verroest theelepeltje!
De leerling zelf:
Ik heb watjes in mijn oren!

Vlijm tegen een leerling die zware taal gebruikt:
‘ Kun je niet gewoon Nederlands praten?’

Vlijm:
Een weekend? Wat is dat voor een ding?

Vlijm:
Wie bedenkt er nou eindelijk eens een reden om het rooster over de kop te gooien. Ik raak helemaal uit vorm…

Vlijm:
Opstaan is werken!

Zit je naast het lokaal van Vlijm:
Heeft hij het over merkwaardige producten. Denk je:
Zit hij nou zijn leerlingen uit te schelden?
Maar nee hoor, blijkt dat ook wiskunde te zijn…

De heer Vlijm:
Veni, Vidi, Fusie…

Voordat Vlijm over de fusie spreekt, vragen we eerst of we nog een sigaret mogen roken…

Als Vlijm over de fusie spreekt, fluiten de kogels om je oren…

Als Vlijm over de fusie heeft gesproken, vragen we of de blinddoek af mag…

Vlijm over de kerstwijding:
Zij die zingen in het koor, doen niet mee met de muziek…

Diderick Vlijm en Lianne de Haan:
Zijn wij nou de enigen op school die erfelijk belast zijn?

Vlijm:
1+1=2! Dat dat nou zo moeilijk is…

Het Gonu-Conferentie te Kortehemmen

Ook onze ‘Kampcommandant’ staat in deze krant.
Hij schreef weer in het scenario
Het werd een thriller zo.
Ten eerste dwong hij ons op de fiets te reizen
En s’avonds moesten wij bier van hem hijsen.
Zelf zweeg hij na nummer……in alle talen,
Kon nog rechtop zijn bedje halen.
Daar sliep hij na zijn bereslok,
Als een varken in zijn hok.
Heeft van Pieters pyamarel niets gehoord.
Vlijm doet zo’n kamp onverstoord.
Spreekt onder het luisteren geen woord,
Vindt ook dat dat niet hoort.
Gedifferienteerd fietste hij weer naar zijn hen…
En sprak tot haar: ‘Zie je niet dat ik nu Vlijmscherp ben?’

Hughemarke Noordhorn, augustus 1984


Wiskunde uitleggen

Wiskunde uitleggen?
Niemand meer iets zeggen
Ik heb het nu wel duizend keer voor gedaan
Daar komt al weer een leerling aan
Een van klas drie en een van klas een
Spring ik weer voor het bord op dat ene been

Wiskunde uitleggen?
Jij mag het zeggen
Dat is toch wel een hondenbaan
Denk je: ‘Heb ik het nu goed gedaan?’
Die snapt het wel en die snapt het niet
Snap ik nou niet, dat jij het niet ziet?

Wiskunde uitleggen?
Wie zal het zeggen
Ik heb het vaak na de les gedaan
Kwamen er weer een paar leerlingen aan
Maar vermoeidheid ken ik niet
Zodat je me thuis niet voor vijf uur ziet

Wiskunde uitleggen?
Zal ik maar zeggen
Soms is het wel, soms niet gedaan
Toch geef ik er niet de bui aan
Dus als je me na de les weer bezig ziet
Denk dan maar: ‘Mijn vak is het niet!’

(Willem Wilmink)



Vlijmscherp

Nu schijnt Vlijm op een mannenkoor te zitten met een knijper op zijn neus.
De dirigent zag het ding wel zitten, hoewel voor ’t zingen niet, maar hij had geen keus.
Het aantal leden was, net als zijn haar, fors uitgedund.
En Vlijm, die zo a-muzikaal leek, in een koor, was toch wel een stunt.
Deze man zijn valsheid af te leren en te moduleren naar een zuivere klank.
Denk eens aan wat hij van zijn vrouw zou oogsten, én de buren: pure dank.
Niet meer deze krassende klanken, als hij ligt te spelen in bad.
Want van het dragen van die watjes, waren al die mensen zat!
Nu is het nog wel even bijten door de zure appel heen,
Want als hij toonladders gaat oefenen, dan komt het uit zijn teen.
Maar is dat leed geleden, dan is daar nog het matrozenpak.
Waarin Vlijm zich, toen hij nog niet zingen kon, van kop tot billen stak.
Nu mag hij daarin staan jubelen met kraag en haren overeind.
Zo in de korte broek, mond open, is hij al een hele vent.
En denk niet dat hij geen geluid maakt tussen al die mannen in.
In het begin was het nog playbacken, maar dat was Vlijm niet naar de zin.
Wanneer hij nu te hard gaat, dan pakken ze zijn bretels,
En tillen hem omhoog, want dan wordt hij wel zo hels,
Dat de stem gaat overslaan in ’t gewenste zachte geluid.
En hoor je van die hele scherpe stem in ’t hele koor geen fluit.

Eens zie ik hem er voorstaan
Met een stokje in de hand
Dan zijn koorleden en toehoorders
Voor altijd uit de brand
En bewondert men zijn kuitwerk
De achterkant van zijn gelijk
En ziet, wat staat die man sterk
Hij draagt zijn weelde vorstelijk
De muziek wordt dan meer mathematisch
En misschien ook wel wat statisch
Wat staccato lijkt het wel
Het klinkt als het tikken van de toetsen
Van de computer met een bel
Wanneer je dat programma gaat uitpetsen
Springt die Vlijm haast uit zijn vel
Want muziek zit in die dingen
Anders was die Vlijm toch niet gaan zingen?

Hughemarke Noorhorn, 1984



Neemt een snoekduik en denkt: ‘ Men kijkt met open mond’.
En inderdaad gans huize Vlijm volgt deze acrobatiek
Tot Hennie Huisvrouw zich bukt: ‘ Jaap? Ben je ziek?’
Want zie: wat niemand had verwacht,
Vlijm landde op de grond, onzacht.
Terwijl hij viel, kneusde hij zijn hiel.
En of hij dit nu wilde of niet, hij kon gaan zitten: voet omhoog.
En voelde toen een pijn die er niet om loog.
Ook sliep hij die nacht slecht.
Zijn vrouw sprak: ‘ Dit is wel echt!’
En het hele weekend plaagde hem die voet,
‘Weet u nog? Hoe dat met sportblessures moet?’


0 Gitariteit

Muziek viert bij ons toch al zo de boventoon.
Kende u het getokkel van gitaar Postma, o zo schoon?
Zijn vingers lang en welgeschapen voor dit vak
Spreiden zich over klankkast en snaren met groot gemak.
Bij hem bestaat zo’n instrument niet alleen maar uit een gat.
Dus een goede gitaar kopen, dan beleef je bij hem wat.
Zelden vindt hij het instrument van de juiste kwakiteit
En verdoet dan met dat zoeken, zoeken, heel wat tijd.
Maar ziet, plots leek het lot gekeerd,Postma zocht en vond, ’t ging niet verkeerd!

0 Dat koor van Vlijm loopt als een trein
 En volgens mij vindt hij dat zingen fijnLaatst zocht hij lied’ren uit voor ; t schoolkerstfeest.
Z stil is ’t door zijn zingen in dat vertrek nog nooit geweest.
De dirigent van ’t koor heeft woderen gedaan,
Terwijl in het begin hij hem nog maar net zagf staan.
Wat vroeger dorre klanken waren uit zijn mond,,
Ging nu als tintelende kristalbellen rond.

’t Was altijd A en B en C kwadraat
Pi en R en wat nog meer in ’t boekje staat,
Em verder nog wat cijfers en getallen
En nu plots deze klanken, zwevende kerstballen
Van het allerlichtste, fijnste materiaal.
Geen wonder dus die stilte in de zaal.

Een schone bariton. IK kneep mijn ogen dicht
En tuurde in mijn verbeelding in Marco Bakker zijn gezicht.
En ja hoor, geluid en fantasie pasten wonderwel bij elkaar.
Ja, dit koor is met deze nieuwe bariton nog langer lang en lang niet klaar.

Zal nieuwe lijnen uit gaan zetten in de keus van ’t repertoire
Ook voor stukken vroeger als te moeilijk aangemerkt is nu een plaatsje daar
En het koor zal hem volgen en bewonderen in ’t geniep
Wanneer zijn lange solo aan de beurt is
En wij die Vlijm stem kenden als ver dragend, streng en diep,
Moeten beamen: Deze ontwinkeling is lang niet mis’

Deze voortrekker in het roosters maken.
Kamoen leiden, computertoetsen raken,vergaderen voor allee raden en vommissies,
Wordt nu ook voorzanger, met permissie.

En hoort u boven het gekrijs der kind’dren
Dan plots verheven deze nachtegaal zingen,
Bedenk dan, hoe wij in onbze nopjes zijn,
Met deze welgeschapen bariton van Vlijm.

Mark Huge

JAAP VLIJM

0 Ode aan Postma

Het begon allemaal op een vrijdag, voetbal in de zaal.
Lekker rauzen: van de school baalden we allemaal.
Hij had al veel artistieke ballen weer getrapt.
Tot plotseling door Jonge haan op zijn voet werd gestapt.

Hij hinkte door de zaal heen en weer
Echt fatsoenlijk lopen kon hij niet meer.
Jonge Haan reed hem maar naar huis,
Zo’n kapotte enkel is een kruis.

De hefstweek trad spoedig in.
In voetbal kreeg hij alweer zin.
Ook het tennissen ging weer goed.
Hij sportte weer, want sport moet.

Wel kon hij wat stijf van zijn livhaam balen,
Maar ja, we hebben allemaal onze kwalen.
Wat rugpijn of een onwillige spier.
Ieder heeft zo op zijn tijd wel wat gemier.

Tot de conferentie ging zo alles naar behoren.,
Hoewel er nog wel eens een potje ytennis wwwerd verlore,
Moet hij maar een andere tegenstander kieze,
Hoeft hij ook niet te verliezen.

De avond ervoor knapte er iets in zijn voet
Voor de tweede keer ging het bij voetbal niet goed.
Alleen Jonge Haan
Had deze keer niet gedaan,

Fietsen naar Korte Hemmen ging niet door.
Toch ging bij hem de conferentie voor’
Wat pijnlijke voet vroeg hij een lift.
Hij kreupelde uit de auto, toen kwam de toegift.

Hij kreeg de vinger tussen de deur

En een pijn er zijn geen woorden veur.
Nog zie ik hem met bleken vertrokken smoel.
Hinkelend: De conferentiezaal is mijn doel.

Daar zat ie – voet op de stoel.
Maar wat er gezegd werd en gedaan
 Is vermoedelijk langs hem heengegaan.
Collega’s bezorgd bogen zich over hem heen.
“Arnold, hoe zit dat nou precies met je been”.

Juf Jansen wide aan de onzekerheid een einde maken.
Sprak : “Arnold, je moet de conferentie staken.
We gaan eerst naar Drachten naar het ziekenhuis.
Dan brengt juf Winter je weer thuis.
De week daarop werkte hij niet.
Voor de leerlingen een groot verdriet.
We hopen dat de voet hauw geneest
 En dat dit de laatse keer is geweest.

J. Verbult

Hughemarke Noordhorn, 1985

HET AFSCHEID VAN JAN THIJS DE HAAN VAN HET LAUWERS COLLEGE

23 SEPTEMBER 2005

Bij het afscheid van Jan Th. de Haan van het Lauwerscollege te Grijpskerk

de zon schijnt en het is droog ...... dus Jan je regenpak is ergens in school.

laatste woorden die de herinnering voor altijd zullen bepalen!
........of toch niet?

Verdikke, nou heeft Jan alweer m'n e- mailbox gehackt. Wat is het ook een lepe snoodaard!
Die dekselse snaak heeft zeker niks beters te doen in zijn vrije tijd. Nou ja, ik mail 'm wel even mijn groeten.

Erik Dijkstra

Jan de tijd vliegt. Nog niet zo lang geleden "ouwe Haan, jonge Haan". Nu al afscheid van de jonge, ons achterlatend in leegte.

"Veul plesair , mien jong en moak er wat van"

Jouw analytisch vermogen en serieuze gedachtenspinsels met humoristische ondertoon zullen de docentenkamer niet meer vullen.

Ook zullen de vaksectie collegae nooit meer serieus in kunnen gaan op een als grap bedoelde opmerking van jou.
Tijdens de leerlingenbespreking wist jij vaak leerlingen net even anders neer te zetten en daardoor kreeg een leerling weer glans.

Jan bedankt voor deze mooie jaren en ik wens jou al het goede!!

MARK

Het wordt steeds stiller aan de Ronde tafel!

GERUS FOLKERSMA

Beste Jan.

Jammer dat jij weggaat! Tijdens de badmintonsessies op vrijdag, was jij mij telkens te snel af.
Nu is de kans klein, dat ik ooit nog van jou zal winnen.

Een gezonde en sportieve toekomst met veel geluk.
MARK HOGEVEEN

Jan,

Bedankt voor alles collega!
Geniet van je wel verdiende vrije tijd en maak er wat van.
Veel geluk.

Groeten,
JUDITH

Beste Jan,

Lekker ontspannen maar geen vlotten bouwen.
Jammer van onze sportmiddagen. Jammer dat we je grapjes moeten missen.
Misschien kun je er over nadenken.

Kortom je hebt het verdiend en ik hoop dat je er lang van genieten mag.
Kom nog eens lang

Groeten Folko

Ruim baan voor Jan de Haan!!

Uitrusten vindt hij maar niets, hij racet met zijn fiets over velden en wegen.
Ik wens je zegen en niet teveel regen.
Bedakt voor je relativerend vermogen en je humor.

ROLF

Beste Jan,
geniet van je vrije tijd.

HENK

BESTE JANNEMAN!

Ik heb 1000 verhalen over jou n. a. v. al die dagen waarop ik hier in Grijpskerk aan het werk was samen met jou ......
Vooral het dubbelspel in het badminton zal ik missen. We waren goed!
Héj, geniet van je rust jongen en hopelijk eens tot ziens!

Groetjes CORNELIS

Jan, ik heb je zeer gewaardeerd als humorrijke sollega.

Ik wens je een gezonde fietsrijke toekomst.

PIET WESTRA

naJ,

. La ki nok nepol tiurethcA
!nevyrhes tiurethca hov hi nak uN, eem tein  hlav teH guinefev naam
! tnuik traab

! nehrew et nemas wuoj tein mo reizelp lov neraj 4 neraw teH

DLORAH

Beste Jan,

Ik heb je in korte tijd leren kennen als een collega die erg plezierig in de omgang is met collega's en leerlingen.
Het gaat je goed en je geniet van je welverdiende vrije tijd.

MENNO VAN DER WAL

Wachtend op je gezegdes, vol humor en analyserend.

Bedankt voor je collegialiteit!

Alle goeds!

HENNIE

Ik vond je een fijne, originale collega met een heel bijzondere kijk op kinderen.
Dat ga ik missen.
Wens je veel plezier.

DETSJE

Jan, je bent van beroep een onderwijskunstenaar.

Je eindprodukt telkens opnieuw een kunstwerk!

Beste Jan, 
Na de 
"oude" haan, nu ook de "jonge"  haan. Een haanloos tijdperk breekt aan.
Jouw creativiteit zal gemist worden. Lappen tekeningen en gedichten bij de diplomauitreiking zullen in ons geheugen blijven

Ik wens je veel gezondheid, geluk en voorspoed in de komende tijd.

KAREL

Jan,

Wat zal het rustig zijn. Niet meer opletten en op mijn hoede moeten zijn, zonder de opmerkingen van jou.

Je probeerde mij toch steeds op de kast te jagen, maar nu kan ik blijven zitten achter mijn bureau.  

Ja, de telefoon die gaat nog al eens.

"Mag ik meneer De Haam van u?"

Het spijt mij, maar die werkt hier niet meer!


Tot ziens en wij komen elkaar vast nog wel tegen op de fiets.

groeten
LAURA

Beste Jan,

Helaas was het maar voor een enkel jaartje, maar de paaldamsende tussenuurtjes zal ik nooit vergeten.
Ik wens je heel veel fietsplezier in Nederland toe en hoop je weer gauw  te zien!

fijne groeten,

BAS VAN ROOIJ

BIJ JAN AAN TAFEL IS ER ALTIJD WAT TE LACHEN!
Kom nochris del!
Groetnis 

SYTSKE VAN ASSEN

ps. Geniet ervan.

Ik ken je nog niet zo lang, maar ondertussen heb ik wel begrepen, dat je in bent voor iedere stunt.

RIEKIE

Jan, bedankt voor alle zinvolle en zinloze gesprekken.

JOLANDA



Jan. jij bent een verhaal apart 's morgens vond jij op de fiets jouw start, genietend van ruimte, buiten en natuur daarna kregen voor jou het eerste uur van onderwijzen, prikkelen en lozen van ideeën aan die leerlingen, van reuzen tot pygmeeën en als het kan geregeld even ouwehoeren 'n pedagogisch praatje en naar koekeloeren observen, analyseren en praktiseren.
Nu je niet meer, werkt, werk je nog steeds.
Aan alles en iedereen zowel uit als thuis.
Hou de moed en de humor d'r in en geniet van alles en iedereen.
'k zou haast kunnen eindigen met een clichésong regel: 
ZING, VECHT.....
Het ga je goed
 JAN

Jan, 

Als buurman van nr.9 heb ik jou leren kennen als een rustige fijne collega, die tijdens vergaderingen leerlingen in een paar zinnen kon typeren. Geweldig Jan!

Ik hoop. dat je samen met Heleen nog vele mooie jaren zult hebben. 
Bedankt Jan!

INA JUK - MEDEMA

DEAR JAN,

Je was een bijzonder aardige collega wiens subtiele woordgrapjes ik altijd bijzonder heb kunnen waarderen!

Ik mis je nu al .....

ATE

Ha die Jan!

Als vaksectie lichamelijke opvoeding hebben we altijd veel aan jouw goede voorbeeld gehad!

Een korte broek en altijd op de fiets!

Ik wens je de komende tijd heerlijk fietsweer toe!

Groet'n 

GERRIE BURUMA

Ik vind dat Gerrie groot gelijk heeft en ook ik wens je het allerbeste toe.

MEREL

Beste Jan,

Ik zit hier gedeprimeerd op een zonnige middag, op een zwart vel papier te schrijven. Waarom deze dag een zwarte bladzij is, komt doordat men geen foto van mij had. Ze denken zeker dat ik ook al met de vut ben, maar gelukkig al schrijvende en denkende aan jou wordt deze bladzij steeds zonniger en witter.(letterlijk + fig.)

P.S. (Ze hebben me net op de foto gezet.)

Het is nog steeds wennen, dat je hier niet meer op school werkt. Nog bedankt voor de jaren dat we collega's waren.

Zaken als, ronde tafelconferenties, aan de waterkant zitten, voetbal toernooi, badminton, volleybal vis, examen zingen, blijven in herinnering.

Nogmaals je was een fijne, rustige, relativerende, adviserende, humoristische collega. Bedankt

Gelukkig zijn er nog wat maatjes over en dat doet me denken aan "WAT IN HET VAT ZIT......" (gerus)

Jan geniet maar lekker van je wel verdiende "vut"

DIRK

Jan,

Bedankt voor je gezelligheid, je grappen, je woordspelingen.

Geniet van je vrijheid.

ANTJE

Jan, ik wens je veel fietsplezier in de toekomst en ik hoop dat je er nog heel lang van kunt genieten.

LIA