SCHOOLKRANT 1993 HUGHEMARKE GRIJPSKERK




1993 HUGHEMARKE GRIJPSKERK

KERSTNUMMER
Vlucht naar kerst
December, koud nat en guur.
Een weggeef- en bij voorkeur een ontvangmaand.
Huiselijkheid en het terugvallen op de familiekring en wee degene, die dan een gat ziet.
De meeste van de helden van dit verhaal vallen in deze tijd in een diep gat, zwart en donker. Bovendien zijn het geen helden.
Niemand zou het in zijn hoofd halen een veroordeelde als held te beschouwen.
Of toch?
Ja, in communistisch Rusland waren veel gevangenen bijna helden, tenminste voor ons in het westen, of politieke gevangenen in een dictatoriaal geregeerd land.
Zij geven hun vrijheid voor vrijheid.
Weggestopt, buiten de groep gezet.
Geïsoleerd.
Onbekenden, naamlozen.
Soms ook zonder vaderland, geen tehuis.
Afgekomen op de kreet dat er in ons land nog wel een warm plekje is, soms gedoopt met de naam 'gastarbeider', want gasten blijven niet altijd en kun je de deur wijzen.
En soms gebeurt dat, nadat ze eerst een uitnodiging hebben ontvangen in de brievenbus voor een verblijf in de gevangenis.
Het huis van Bewaring.
Een kil gebouw, waar je instinctief snel langs fietst als het donker is, vooral als je alleen bent...........er zal er net een uitbreken.
Weet hij veel, wat er achter die muren zit en wat erover heen kan komen?
Elke deur daar binnen is op slot.
Elke bewaarder lijkt een sleutelspecialist en elke gevangene die een deur passeert, of een serie deuren, wordt onderzocht van top tot teen.
Vernederend.
Soms moeten alle kleren uit, alsof je hulpeloosheid en machteloosheid moeten worden onderstreept.
Maar wij zitten er niet, dus hadden zij er ook maar niet moeten gaan zitten!
Carlos Bolivar is door een bewaker uit zijn cel gehaald.
Hij schreef een brief naar Den Haag een laatste noodkreet.
"Help mij.
Dwing mij niet terug te gaan naar El Salvador, het land dat ik om politieke redenen heb verlaten en gun mij als politiek vluchteling een bestaan in uw land, dat bekend staat als gastvrij, vooral waar het om politieke vluchtelingen gaat".
Maar hoe schrijf je zo'n brief als alles al geprobeerd is en je prodeo- advocaat die de wegen moeten kennen machteloos uit het karwei te voorschijn is gekomen.
Verbitterd legt Carlos zijn pen neer.
Het papier is verkreukeld, alsof hij het heeft uitgewrongen omdat het natbehuild is.
Hij schaamt zich voor de blik van de bewaarder van hem naar het papier.
En zo'n bewaarder is ook maar een mens, kent zijn probleem, klopt hem op de rug en spreekt een goedbedoeld maar berustend:
 "Kop op"........ uit.
Deuren gaan open en worden achter de twee gesloten en bij elke deur beseft Carlos hoe oneindig ver 'buiten' is.
Verdwaasd volgt hij het spoor van de bewaarder.
In hem ontwikkelt zich het gesprek dat hij straks zal hebben.
Zijn advocaat zal er zijn.
Hij zal een toespraak houden.
En hij zelf zal niet luisteren, maar woord voor woord beseffen wat de inhoud van de boodschap is en de gevolgen.
Zwart werk had hij hier al weer enkele maanden lang.
Ruzie gekregen om een kleinigheid met een collega.
En toen begon de sneeuwbal te rollen.
Een illegaal gastarbeider noemde men hem op het politiebureau en men stelde de vraag, of hij besefte welke gevolgen, dat kon hebben.
En dan nu de tijdelijke hechtenis tot er een beslissing zou vallen over zijn toekomst, eentje waaraan hij part noch deel zou hebben,
De bewaarder probeert een gesprek over het sinterklaasfeest.
Vond het blijkbaar ook maar een armoedige vertoning met nauwelijks een extraatje voor de gevangenen.
"Bezuinigen, meneer Bolivar is de nieuwste sport op alle ministeries maar vooral op justitie en denk maar niet, dat jullie er alleen last van hebben.
We dragen ons steentje bij".

En hij slaat Bolivar hard op de rug.
Bijna te hard, want Carlos, in gedachten, heeft op zoveel kameraadschappelijk meeleven niet gerekend en moet snel een paar passen voorwaarts doen om niet te struikelen.
De bewaarder blikt hem met grote ogen.
"Is het die vent in de bol geslagen?
Probeert hij er vandaar te gaan?", is zijn eerste reactie, maar dan dringt de juiste oorzaak tot hem door en haalt hij zijn beschermeling in.
Samen zetten zij zich op een bank die tegen de muur staat.
Carlos legt zijn armen op zijn knieën, tuurt naar de grond, spreekt geen woord.
De bewaarder komt nu pas goed los met zijn verhaal over bezuinigen.
Feilloos tovert hij Carlos alle veranderingen voor van de laatste jaren.
Kortingen, meer werk door ontslagen en even komt het Carlos voor, dat hij tussen zijn medegevangenen zit, die ook niets anders doen dan klagen, klagen over het eten dat zo slecht is, onsmakelijk, dag in dag uit, en dan als hoogtepunt de soep op zaterdag, waarin je alle resten van het weekmenu terugvindt.
De dertig gulden 'salaris', die ze per week vangen en waarvoor ze per dag 3 uur zitten te werken:
Zakken naaien, knijpers in elkaar zetten.
Altijd hetzelfde en altijd eentonig werk.
Hij kent de verhalen, ze boeien hem niet.
Een deur gaat open.
Een andere bewaarder komt binnen.
"Meneer Bolivar, wilt u mij maar volgen?" Automatisch staat Carlos op, past zijn pas aan bij deze volgende bewaarder en let er niet op, waar ze langs gaan.
Dan gaat er in de gang een deur open.
Er komt een vrouw op hem af.
Bij het zien van haar haast, gloort er even iets van hoop in zijn hart.
"Maria".
Weg zijn even zijn sombere gedachten.
Zij is wat hem bindt aan alles wat waarde heeft in zijn leven.
Ze vliegt hem om de hals en even schiet het door hem heen:
 "Dat ze zo doet, komt doordat ze in verwachting is".
Dan valt hij terug in de oude toestand.
Zij weet het en deelt hem haar verslagenheid mee. Samen gaan ze zonder een woord te zeggen door de deur waaruit ze gekomen is. Een lange spichtige man loopt daar wat heen en weer. Even maakt hij bij het zien van Carlos een wegwerpgebaar, alsof hij wil zeggen: “Sorry, zij is mij uit de klauw gelopen”. Dan zakt het gebaar weg en heeft het al gauw niets meer van een verontschuldiging maar van een ingeroeste gewoonte.
Een koude stem waait in zijn richting.
Het is dezelfde stem die hij daar even heeft gehoord op de gang naast de babbelende bewaarder, de woorden zijn ook hetzelfde.
Als Carlos wou, zou hij het kunnen playbacken, synchroon meespreken.
De stem is koud, omdat er machteloosheid uit spreekt van iemand die van die machteloosheid allang geen probleem meer maakt.
"Ja meneer Bolivar, het is mislukt.
Ik heb alles gedaan wat mogelijk was. 
Ik heb verteld wat u in uw land waarschijnlijk te wachten staat. 
Maar daar wilde men geen rekening mee houden".
De advocaat ziet de afwezige, begrijpende blik in de ogen van Carlos, de radeloosheid van de vrouw naast hem. 
Iets van deze emotie slaat naar hem over, dus draait hij zijn hoofd weg, gaat bij het raam staan en praat, praat. 
Carlos besluit hem nu volledig te negeren en wendt zich tot Maria. 
Hij pakt haar handen en houdt haar ogen vast en beseft dat zij het is die op dit moment steun nodig heeft,
"Ik heb echt alles geprobeerd wat er maar wettelijk mogelijk was.
Ik heb urenlang met de verschillende officieren van justitie getelefoneerd.
Ik heb met rechters gesproken.
Ik heb ze uw reclasseringsrapport laten zien.
Ik heb nog geprobeerd om via een psychiatrisch rapport wat te redden, maar ook dat lukte niet.
Ik heb de staatssecretaris gebeld.
Ik heb de minister een brief geschreven.
Ik heb aan iedereen uw relatie met Maria uitgelegd, verteld dat ze in verwachting is.
Overal kreeg ik te horen, dat dat geen argument kan zijn.
Uw relatie levert geen wettelijk argument op om in Nederland te mogen blijven.
U bent gevlucht bij uw wettige vrouw in El Salvador weg, omdat u zegt dat zij u had aangegeven of had willen aangeven bij de autoriteiten vanwege uw politieke activiteiten, maar er zijn geen bewijzen voor.
Het spijt me voor u, maar u wordt het land uitgezet.
Uw paspoort is al in beslag genomen.
k kan echt niets meer voor u doen".
De enige reactie uit de hoek van de kamer bestaat uit een hevig onderdrukt snikken van Maria.
Carlos rilt:
Ongeloof over zoveel ongeloof.
Bewijzen? 
Harde feiten? 
Wie zou hem in El Salvador gelijk geven?
De advocaat drukt op een belletje.
Dezelfde bewaarder van daareven komt binnen, blijft bij de deur staan.
"Ja meneer?"
 Wij zijn klaar.
U kunt meneer Bolivar weer naar de cel brengen.
Meneer Bolivar tot ziens en het beste ermee".
Even ontmoeten hun ogen elkaar.
Berusting en vertwijfeling, een botsing van mens en regel.
Dat komt hard aan.
De bewaarder heeft misschien wel de moeilijkste taak.
Hij moet twee mensen uit elkaar trekken, die weten dat ze elkaar niet weer zullen zien.
En tussen hen in zweeft nieuw leven, dat van hen beiden is, maar nooit voor hen samen zal zijn.
Consternatie in het huis van Bewaring, in de cellen, in de gangen en de ring, overal gonst het van de geruchten.
"Uitbraak", wordt er gefluisterd.
Bewaarders neergeslagen.
Er wordt geroepen.
Namen geopperd.
De grootste crimineel zou zijn verdwenen.
Niemand heeft iets gemerkt.
Als er iets gebeurd is de afgelopen nacht, dan is het gebeurd in dromen van gevangenen en die zijn vaak opwindend.
Er is gespreksstof.
Er worden koppen geteld.
 Cellen worden afgeroepen .
Iedere gevangene wil weten wie er zo stom is geweest om te ontsnappen of juist zo slim.
In de directiekamers is het van hetzelfde laken een pak.
Een ongewone vergadering is uitgeschreven.
Alle hoofden melden zich één voor één.
De directeur zit bij het binnenkomen driftig te telefoneren.
De politie is aan de lijn.
De adjunct- directeur friemelt in paperassen.
De hoofden zetten zich neer op de plaats, waar ze ook anders zitten bij een vergadering.
Er is iets aan de knikker.
Maar wie weet het fijne.
Veel wordt er niet gezegd om de directeur het spreken voor de telefoon mogelijk te maken. Hier en daar wordt geseind, maar het blijft onduidelijk, hoewel sommigen plotseling veelbetekenend zitten te knikken.
De telefoon gaat op de haak.
De directeur wendt zich tot de verzamelde staf.
Het is nu helemaal stil in de zaal.
"Mijne heren, het belangrijkste punt waarover wij moeten spreken is, de uitbraak uit het Huis van Bewaring van de gedetineerde Carlos Bolivar, die veroordeeld is tot uitzetting uit het land.
Laten we eerst maar eens vaststellen hoe dit heeft kunnen gebeuren.
Wie mag ik het woord geven?
Een van de hoofden van dienst neemt het woord.
Jarenlange ervaring hebben hem geleerd ontwijkende antwoorden te geven en hij illustreert dat met zijn verhaal:
"We zijn nog steeds bezig na te gaan, welke vluchtweg is genomen, maar veel opgeschoten zijn we nog niet.
Eigenlijk is het een raadsel hoe de ontsnapping precies in zijn werk is gegaan.
Het is nog te vroeg om er iets concreets over te zeggen. Een tweede neemt over:"
"Er is niets geforceerd, voor zover wij hebben kunnen nagaan.
Er is maar éénn verklaring voor te geven:
De ontsnapte heeft hulp gehad van binnenuit.
Hetzij van gedetineerden, hetzij van gevangenispersoneel.
De laatste groep kunnen we gevoeglijk buiten beschouwing laten.
We zullen het moeten zoeken onder de gedetineerden.
En dan kun je net zo goed een speld in een hooiberg gaan zoeken.
Vermoedelijk is er met sleutels geknoeid op de een of andere manier".
Aandachtig heeft iedereen geluisterd.
Het is weer alles vaagheid wat er klinkt.
"Het zal wel weer een lekje zijn", weet een snuggere onder de aanwezigen.
Geërgerd kijkt de directeur hem aan.
"Hopelijk". begint hij,  "kunnen we de ware toedracht boven water krijgen. 
In ieder geval zullen we, als de zaken er zo bij staan, verscherpte maatregelen moeten nemen. 
We kunnen ons geen volgende uitbraak permitteren". 
"Neem maar gerust aan, dat na deze gelukte poging verschillende gedetineerden op scherp zullen staan", voegt de adjunct- directeur daar aan toe.
 "Precies, we zullen om problemen te voorkomen de verloven met de kerst moeten intrekken, hoe erg dat ook voor sommigen mag zijn. 
Dan moeten de goeden maar onder de kwaden lijden.
Niemand durft iets in te brengen tegen deze opmerking.
Er is er één die een waarschuwend commentaartje laat klinken:
Die beslissing zal ons niet in dank worden afgenomen.
Dat wordt voor het personeel moeilijk werken de komende periode.
De sfeer onder de gedetineerde zal er niet beter op woorden en dat nog wel vlak voor de kerst". Een instemmend geknik van vele kanten van de tafel."
Weet iemand een betere oplossing?", vraagt de directeur zonder vertrouwen.
"Niemand?
Dan zit er niets anders op.
Ik krijg nog een rapport over de toedracht van de ontsnapping. Graag het volgende pun......
"Is dit geen mooie knijper voor in de kerstboom?
Er zal dit jaar wel geen bal aanzitten". "Vorig jaar dan wel?",vraagt het kleine mannetje aan de hoek van de werktafel.
 "Ha, jongens een groentje.
Is dit je eerste kerst in de bak, schatje zonder moeder?
Dan mag je kerstavond op mijn schoot zitten en eet ik dat hele kuikenkleine kippenpootje samen met jou op, goed?  
Het groentje laat zich niet van de wijs brengen.
"Een keer moet toch de eerste wezen", merkt hij wijs op. 
Wat doen ze hier eigenlijk aan de kerst?
"Vraag maar wat doet de kerst hier met ons. 
Punt één:
Om half zes komt er een manicure voor de nagels. 
Ja, ook van de voeten". 
Je vergeet de schoenpoets".
 "Om half zeven komt de directeur langs met de menukaart van het diner twaalf gangen"
Ja, zeker om door te lopen tot je bij een pisbak bent" , zegt de buurman. 
"Na het diner cognac met een dikke sigaar en een dansshow met mooie meisjes. 
Is dat even geregeld!"
Het groentje blikt noch bloost. 
"Wacht eens even", zegt hij, "Je had het over een kippenpootje. 
Dat is zeker alles?"
Alles, alles", is het antwoord
 "Wat had jij dan gedacht? 
Dat alle burgers van Nederland een bedrag voor ons op de giro storten? 
Geeft een etentje weg voor de penoze"  "Nee jongen, kerst in bak is dromen van hoe het was, kon zijn en kan worden, als alles goed gaat en verder je kaken op elkaar houden anders schrikt die kippenpoot, als hij zo'n ruimte moet binnenwandelen, snap je? 
Beteuterd kijkt het groentje om zich heen. 
Alleen knikken neerslachtig. 
"Zo is het",zucht er een, "met een goeie fantasie kom je het verst".
"Kijk jongens, hier komt alvast een voorproefje van onze gezegende kerstdagen, koffie getrokken van restanten van eigen kweek uit de oorlogstijd".
De reiniger, die de koffie brengt is niet van zijn stuk te brengen, weet dat de koffie nog best te drinken is en zegt met een vanzelfsprekend gebaar:
"Mannen, koffie, gratis aangeboden namens het Nederlandse volk"
"Daar maak ik een extra knijper voor", zegt het groentje.
De mannen met wie hij in gesprek was, lachen.
"Jongens, we kunnen nog een goede kaarter gebruiken. 
Join the family in the lik. 
Verheugd schuift de jongen bij. 
Hij hoort erbij en met een trots gezicht schudt hij met meesterhand het hem aangeboden pak speelkaarten. 
Koffiepauze. 
"Wie weet er................"
De zin wordt niet afgemaakt. 
De brigadier komt binnen, een bijzonder moment. 
Die komt alleen met een belangrijke boodschap en zelden een goede.
Chagrijnig gooit een van de mannen zijn kaarten op tafel.
Hij kent het klappen van de zweep.
"Nou jongens, maak je maar klaar.
Deze man heeft een verrassing voor ons voor de kerstdagen.
Hij heeft het goed geschoten. Zonder omhaal van woorden volgt de reactie van de brigadier. "Klopt, jullie weten, dat er gisteren twee zijn gevlucht?
"Zijn het er nu al twee?", vraagt het groentje brutaal.
Twee". zei ik. "Dat is hier nog nooit eerder gebeurd en dat zal ook nooit weer gebeuren.
Den Haag heeft de rijksrecherche ingeschakeld.
Die komt morgen.
En het zit er dik in dat er ook nog een aantal gestichtswachten meekomt.
Ook de officier van justitie heeft gebeld en die was behoorlijk kwaad.
Dit zal zeker gevolgen hebben.
Dus jongens........."
Hij kan zijn zin niet afmaken.
De oude rot neemt het woord en automatisch komt het hem over de lippen:
"Reken met de kerst, maar nergens op"
"Dat wou ik gezegd hebben", merkt de brigadier op.
Man wees blij, dat het jou schuld niet is".
"Hoezo?", vraagt de brigadier.
"Nou je wilt toch rustig kunnen slapen met de kerst"
De brigadier haalt zijn schouders op, bromt nog iets van:
"Wie maakt hier nou de dienst uit. "
De gedetineerden blijven achter midden tussen de knijpers die ze aan de kerstboom wilden hangen.
"Nou jongens, vrolijk kerstfeest.
Twee dagen tucht in de cel", bromt de oude rot pessimistisch.
"Ach kom nou,dat zal wel loslopen.
Ze hebben alles al geregeld en er zou een groep van buiten komen met een of ander toneelstuk met de goede kerstboodschap.
Er is een orkestje gehuurd en weet ik, wat allemaal meer.
Nee, dat kunnen ze nooit meer afblazen. "
"Ja, dat is eigenlijk wel waar", merkt een ander op.
"Nou, maak dat de kat maar wijs.
Feest met gestichtswachten om je heen zeker.
Vergeet het maar jongen.
Dat gaat niet door en dat verlof van jou kan je ook wel vergeten!
"Hoe bedoel je.  "
Je bent toch niet doof, je hoort toch wat hij zegt!"
De "verlofganger" staat op en begint heen en weer te lopen.
"Man. wat heb je? 
Kom je nou nog kaarten of niet?
"Wat er met me is? 
Wat denk je wel. 
Ik word crazy in deze rot bajes. 
Iedere dag dezelfde 4 muren. 
Iedere dag 2000 van die gore instekers maken en dan 's avonds janken en denken aan thuis".
"Ja, maar".
 "Wat ja maar, niks ja maar. 
Hoe zou jij je voelen als je na 3 jaar denkt, dat je eindelijk op verlof kunt, eindelijk eventjes vrij bent. 
Ik heb me daar 2 maanden op lopen verheugen en dat wordt dan verpest door zo'n vieze gastarbeider.
Het is avond.
Recreatie voor gevangenen.
Meestal draait het op een potje kaarten.
De cellen gegroepeerd rond de galerij worden door de gevangenen en het personeel de ring genoemd.
Vanuit de cel kunnen ze elkaar beroepen.
Maar lawaai maken mag niet.
Anders krijg je isoleercel en de daarbij behorende straf:
Geen contact met medegevangenen.
ier man zitten bij elkaar in één cel.
Visite.
"Heb je de kaarten bij je?"
"Jo......"
"Wacht nog even met delen. "
Ik wil, effe het nieuws horen".
Hij zet de radio aan.
De bekende zaken worden door de nieuwslezer doorgenomen.
Dat is de buitenwereld.
"Zet toch af joh, dat ding, zwamkoek, laten we kaarten.
Straks is de tijd om".
"Even wachten"
De stem van de nieuwslezer:
Gisteravond zijn uit het Huis van Bewaring te Assen 2 gedetineerden ontsnapt. "
Over de ware toedracht tast men nog in het duister.
Vast staat wel, dat er hulp is geweest van binnenuit.
Er zullen de komende periode maatregelen worden genomen, zoals een verscherpte bewaking.
Ook de verloven van de gedetineerden met de kerst zullen worden ingetrokken".
Bang...¦..
De knop van de radio wordt omgezet.
 "Hoor je dat?
Die lui zijn maf vuurgevaarlijk.
Dat waren Pietertje en ....... dinges........
Hoe heet ie ook al weer.....?
Oh ja, Carlos.
Je weet wel.......
Ja, die zat hiernaast, maar die is niet gevaarlijk.
Hij had geen andere keus meer.
Die lui zijn zelf gevaarlijk".
Een muur...... en nog een muur........ een derde muur .......... en nog een vierde en als ze die in elkaar passen zit je gevangen.
Ook in de buitenlucht.
Daar lopen ze de kaarters uit de werkplaats.
Luchten heet dit.
Zoals moeder de kleren lucht, die de hele winter in de kast hebben gehangen.
Dat doen ze hier met gevangenen.
et zijn drieën naast elkaar lopen ze heen en weer.
Het groentje is er ook bij en de man die zijn verlof kwijt is.
Hij is nog niet aan het idee gewend, spuugt ook in de open lucht zijn gal.
Ik loop te balen als een stier".
Kom, zo erg is dat kerstfeest toch niet? "
Ach nee, daar gaat het niet om.
Ik heb me 2 maanden op mijn verlofdagen verheugd en nu gaat het niet door.
Het is rot genoeg!
Ja, weet je dat ik er zelfs al over heb lopen denken om aan de directeur te vertellen, waar de uitbrekers zitten.
Ik weet zeker dat ik dan wel op verlof mag, denk je niet?
"Nee joh, dat kun je niet maken.
Je weet toch waarom hij gevlucht is?"
Ook het groentje mengt zich in het gesprek:
Voor jou zijn het twee dagen. "
Voor die Carlos gaat het misschien om zijn hele leven.
De ontvluchting is dezer dagen het gesprek van de dag.
Er zijn gedetineerden, die zeggen precies te weten hoe de ontsnapping in zijn werk is gegaan, maar als je doorvraagt, doen ze plotseling heel geheimzinnig.
Twee oude rotten staan bij elkaar.
Ze doen hun behoefte en weten een bewaarder in de buurt.
"Heb je nog wat te roken?"
 Nee, misschien Kareltje nog."
 De roker gaat zijn handen wassen, wil met het gesprek van de dag beginnen.
De reiniger steekt zijn hoofd om de deur:
"Zitten jullie hier?
Ik zocht jullie.
Ik heb nieuws'. "Wat heb je".
Laat eens horen".
Gewichtig haalt de reiniger een stuk papier uit zijn jasje.
"Kijk", zegt hij. "een brief. "
"Gefeliciteerd", mompelt de roker en wil het toilet verlaten. 
Wacht nou even. "
Hier laten ze ons wel even met rust. 
Ik heb een brief van Carlos.
"Hé, pas op een bewaarder".  
De reiniger loopt naar de deur, legt de vinger op de mond. 
De drie mannen wachten tot de bewaarder voorbij is zonder argwaan te krijgen.
"Lees maar voor, wat schrijft ie". 
De reiniger opent het papier, dat een brief blijkt te zijn:
Beste vrienden in het Huis van Bewaring,
Ik kan niet goed Nederlands schrijven.
Daarom schrijft mijn vrouw Maria namens mij.
Toen ik in het Huis van Bewaring zat, had ik het heel moeilijk en zwaar.
Van mijn advocaat kreeg ik een heel slecht bericht te horen.
Het was als het ware mijn doodvonnis.
Hij zei mij, dat justitie mij het land zou uitzetten en wel snel.
Ik zou dan op het vliegtuig gezet worden naar El Salvador, waar ik vandaan kom en dat ik nooit meer Maria zou kunnen zien, bij wie ik nu drie jaar woon.
En nu krijgen wij een kind.
Maria en ik zagen maar één uitweg.
Ik moest eruit.
Die jongen uit de keuken is toevallig meegekomen.
Oh ja, dit is voor Lucas, de jongen, die naast mij zat:
Bedank hem.
Voor iedereen het beste, ook namens Maria.
Carlos.
Moeder, moeder....... Ze zeggen dat vader uit de gevangenis is ontsnapt, komt hij nu voorgoed thuis?"
"Foei jongen, wat laat je me schrikken.
Wat vertel je nou voor onzin. Een gevangenis is geen speeltuin.
Daar breek je zomaar niet uit om vervolgens rustig naar huis te wandelen".
"Maar het is echt waar moeder.
Het is op de radio geweest.
Er zijn twee mannen in Assen ontsnapt".
Dan wordt het moeder te machtig.
Ze barst in snikken uit en de kleine jongen kijkt beteuterd toe.
Wat spannend leek te zijn, is dat helemaal niet.
"Wat is hier aan de hand?
Een meisje komt de kamer binnen.
"Ik zat boven. Is er iets?"
"Pappa is ontsnapt", houdt de jongen vol. 
"Nou dan hoef je toch niet te huilen?  
Dan komt hij toch lekker thuis?"
"Doe niet zo stom", zegt het oudere zusje, dat daarnet binnen kwam. 
Welke ontsnapte gevangene gaat er nu naar huis."
Dat is wel de laatste plaats waar hij naar toe gaat!" 
"Ons broertje heeft dat zeker in een boekje gelezen, of op een film gezien. 
Je denkt toch niet, dat vader zo stom is daar een beetje te gaan ontsnappen. 
Komt hij helemaal nooit meer uit de gevangenis en dan zeker ook nog vlak voor zijn verlof met kerst!
Moeder, wat bekomen van de schrik grijpt in in het warrig gesprek: "
"Kinderen, hou nu maar op.
Hoe kom je erbij, dat vader ontsnapt zou zijn.
Wat ik ervan gehoord heb.
Is dat er twee gevangenen zijn ontsnapt en dat ze daar zo van geschrokken zijn, dat er met kerst niemand naar huis mag.
Dus je vader ook niet!"
"Dat vind ik hartstikke gemeen.
De directeur van de gevangenis zit met kerst toch ook lekker thuis.
Hij gaat toch zelf met de kerst ook niet in de bak zitten?"
"Ja, dat vind ik ook.
Hij zorgt er eerst voor, dat er een paar kunnen ontsnappen en dan krijgen degenen, die niet zijn ontsnapt nog eens straf"
"Laten ze die bewaarders en zo maar in de cel stoppen en alle gevangenen naar huis!"
"Nou valt ons hele plannetje met het kerstdiner in duigen."
 En ik kan pappa niet de boot laten zien die ik gemaakt heb!"
"Kinderen, we zullen ons erbij neer moeten leggen.
De hoge heren hebben het voor het zeggen en je vader heeft niets in te brengen.
We moeten ervan maken, wat er van te maken valt.
Er is één troost.
Die ene gevangene, die ze het land wilden uitzetten, terwijl zijn vrouw hier ook nog zwanger is, is nu vrij
"Mamma?", vraagt het jongetje, "Kan pappa nu helemaal niet meer kerst vieren?
Dan wil ik het ook niet".
"Je bent een lieve jongen, maar dat zou hij nooit goed vinden en wie weet betekent deze kerstviering toch wel iets voor hem.
"Dat begrijp ik niet", zegt de oudste,  zeker die ene kippenpoot!
Het is winter buiten
en de ganzen vluchten
Net als de bomen en het groen
en mensen vluchten
in een roes van drank en aten
zoals ze ieder kerstfeest doen
Het is nacht buiten
Donker zonder grenzen
Radeloosheid in het hart
van de mens op wie het vliegtuig wacht
De muur, de tralies moeten worden gebroken
voor hem is nu zijn vriend
de nacht
Ze zullen kwaad zijn en hun oordeel spreken
maar ook gaan denken
en hun hoofden breken
Misschien brengt dat wat licht in de nacht
want kijken, luisteren en begrijpen
is meer dan baden in de nacht
Dus mensen kunnen van de ganzen leren
dat vluchten warmte zoeken is
en dat als kerstnacht de klokken luiden
hun V- vorm gericht is op het zuiden
en V van verlossing en vergiffenis
En als er achter de muur die bedwongen
weer andere hoge muren staan
muren van wanhoop en verlangen,
zit dan niet terneer en voel je niet verslagen
Ga op de vleugels van je geest
naar God de bron van alle warmte
Ga zoals de wilde ganzen gaan.
Over de balustrade van de ring hangen de "verlofganger" en zijn maat.
Straks duiken ze de eenzaamheid van de cel in.
Het is bijna half tien  's avonds.
Nog even kletsen.
"Zeg Cor”.
"Ja".
"Wat heb jij opeens man".
"Ik krijg er geen woord meer uit?
Ik heb net een brief van mijn moeder gekregen.
Ze schreef iets over ons kerstfeest thuis vroeger.
Toen vond ik altijd het mooiste , dat met kerst iedereen thuis kwam en dat hij daar een plekje had" "Oh. Je hebt gelijk van vanmiddag.
Sorry, dat ik zo egoïstisch was.
Ik kan met twee maanden weer met verlof.
Carlos niet".
Dan is het half tien, de celdeuren gaan open, maar dat is alleen om erin te kunnen. Kerstavond.
Het is stil in de ring.
Anders is er altijd wel rumoer tot de bewaarders er een eind aan maken.
Vanavond niet.
Meer dan ooit voelt ieder zich een thuisloze, in de steek gelaten.
Plotseling klinkt er een stem: "Benja".
Het geluid komt uit één van de cellen. "Jooooh" , antwoordt een tweede stem.
De eerste stem weer:
"Dia ada kontjiku. "
Een derde gevangene bemoeit zich ermee, verstaat er niets van:
"Hé, jongens, wat zeggen jullie nou?"
En de eerste stem roep: 
"Carlos zit veilig. Hij heeft mijn huissleutel". 
Stilte. 
De ring zwijgt. 
Maar dan klinkt andermaal een stem: beverig, trillerig ............. aarzelend.
De stem zingt en ademloos luistert iedereen toe.
STILLE NACHT, HEILIGE NACHT
Er is er één in de ring die het te machtig wordt: de buurman.
Hij roept:"
Hé, hou asjeblieft op met dat kattengejank.
Voor ons is er geen kerst". 
De zanger stopt."
Jawel" , zegt hij.
"Dit is kerst". 
En onverstoorbaar zingt hij verder en langzaam maar zeker vult de ring zich met stemmen in allerlei toonaarden en talen met het aan iedereen bekende lied:
Davids zoon lang verwacht, die miljoenen eens zaligen zal
werd geboren in Bethlehem stal
Hij der schepselen Heer
Hij der schepselen Heer
Hulploos kind, heilig kind
dat zo trouw zondaars mint
Ook voor mij hebt g'u rijkdom ontzegd,
werd g'u op stro en in doeken gelegd
Leer mu danken daarvoor
Leer m'u danken daarvoor
Stille nacht, heilige nacht
vreed en heil wordt gebracht
aan een wereld verloren in schuld
Gods belofte wordt heerlijk vervuld
Amen Gode zij deer
Amen Gode zij d'eer
Jan Thijs de Haan
( Naar een gegeven opgetekend door een gedetineerde)




ONS DAGJE UIT
Bericht van een excursie
We verzamelden ons allemaal op het schoolplein.
Toen iedereen er was moest je in het aangegeven lokaal gaan zitten.
Wij, 3a en 3b, zaten in de aula.
Toen meneer Hovinga klaar was met de uitleg, stormden we allemaal op de bussen af.
Toen iedereen in de bus aanwezig was, vertrokken we.
We gingen eerst naar Lelystad naar het V.O.C.- schip ( De Batavia).
In de bus was het echt ongelofelijk gezellig.
Met een groep meiden zaten we de heenweg onder in de bus.
De rest (de jongens) zat boven.
Het was op zich best een luxe bus.
Er zaten een wc een TV en een telefoon in, waarmee je met de chauffeur kon bellen.
Er was ook een camera aanwezig, zodat de chauffeur of een leraar af en toe even kon kijken hoe het er aan toe ging, maar daar hadden we wat op gevonden, namelijk, we hadden een sjaal om de camera gebonden, zodat ze niet meer op ons konden letten.


Toen we bij het schip aankwamen, gingen we eerst even onze benen strekken, want die waren behoorlijk stijf geworden. 
We waren trouwens nog te vroeg, want het schip was nog niet open. 
We keken er eerst nog naar dia's en later leidde een man ons rond in het V.O.C.- schip. 
Het was op zich wel interessant, maar sommige meiden vonden de jongens, die daar aan het werk waren, toch interessanter. 
Als je het schip van de buitenkant bekeek, leek het heel groot, maar van binnen viel dat erg tegen. 
Het schip was trouwens ook mooi bewerkt met uit hout gesneden beelden/ versiersels.
Toen we daar ongeveer anderhalf uur hadden rondgekeken, junpten we weer in de bus en gingen we op weg naar Schiphol.
Daar aangekomen, stapten we uit en gingen we een patatje eten.
Dat ging er ook nog wel in.
Het was daar trouwens ongelofelijk koud.
Na een klein half uurtje hingen we weer in de bus op weg naar het Verzetsmuseum in Amsterdam.
Onderweg kwamen we nog een oude man tegen die zijn kunstgebit eruit deed en er weer in. Lachen dus!
Bij het Verzetsmuseum aangekomen, jumpten we weer uit de bus.
We moesten eerst nog een eindje lopen om er te komen.
Toen we eindelijk allemaal in een ruimte geplaatst waren, vertelde een vrouw ons, dat het museum vroeger een synagoge was geweest.
Dat kon je ook nog duidelijk zien aan de muren en de grote lampen die aan het plafond hingen.
Er stond ook iets in het Hebreeuws op de muren geschreven.
Toen begon de rondleiding.
De hele groep werd in verschillende groepjes verdeeld en rondgeleid.
Dat was op zich best interessant.

Toen we daar na een uur weer weg gingen, liepen we naar de bus en we vertrokken naar ............Grijpskerk.
De terugreis duurde best lang, maar we hebben ons wel vermaakt.
Ik zal de details maar voor me houden)
Het was een leerzaam dagje uit en ik denk dat iedereen er op zijn eigen manier van genoten heeft.
Groetjes,
ESTHER BISSCHOP
SCHOOLFEEST
Vrijdagavond klokke zes
staat Justina voor de spiegel.
Grijpskerk_schoolkranten_017 "
Naast haar moeders make- upfles
begint zij een onderdrukt gegiechel.
Op haar hoofd draagt zij een pet.
Het haar er onder maakt haar kriegel.
Het ding wordt scheef en dan weer rechtgezet.
Zij roept: "Wat ben ik flauw van dat gepriegel!
Grijpskerk_schoolkranten_030_2
Tezelfdertijd zit Weinand in het bad.
Stiekem spat hij zijn speelgoedbeertje nat
en kijkt verward naar de fles make- up voor mannen.
Hij besluit dan: "Ik gebruik alleen maar weer krultangen!"
Grijpskerk_schoolkranten_019
Trillend smeert Esther Bisschop wat rouge in het gelaat.
Streng zegt moeder: "Je maakt het niet te laat!"
Grijpskerk_schoolkranten_018
Stephan van der Kooi slaat, het is te mal
in de muziekkoepel tegen een tennisbal.
Thuis roept de heer Hut:
"Vrouw, ik gae nou fjut!"
Fedde kijkt nog wat bang naar pa.
'Mag ik nou, of mag ik niet?' , vraagt zijn gezicht.
Tot zus Sjoukje dreigend kijkt: "Je houdt je mond maar dicht!"
Grijpskerk_schoolkranten_020
Op dat moment gaat Sake naar zijn laatste klant,
bij wie hij met een opgewekt gezicht bezorgt de krant.
Werner Zuiderveld klimt nog eens achter het klavier.
"Ik kan nog wel even spelen. Het is lekker rustig hier".
Hij zoekt de Pastorale op van Bach
die hij voor het eerst nu spelen mag.
De voet op het pedaal zoekt naar het lage F- ie.
Hij denkt: "Dit is toch ook wel heavy".
Tonia Smit zit hevig te boenen
op haar nieuwe Nikeschoenen.
Linda Walda start reeds haar Volvo
en denkt: "Met dat ding ben ik er zo!"
Grijpskerk_schoolkranten_021
Erica Vos zoekt thuis haar zonneklep
en langs de zonnebank geeft zij Theresia een mep.
"Kom jij er nu eens onderweg
en heb je soms mijn klep ook, zeg?"
Thuis roept mevrouw Hut:
"Hait, bist al fjut?"
Grijpskerk_schoolkranten_023
De heer Hovinga controleert thuis zijn nieuwe pieper nog maar even
en mompelt: "Als ik dat ding maar hoor bij al dat leven !"
Grijpskerk_schoolkranten_029
Henri Been zit in de gids te gluren.
Hij gaat vanavond maar naar het kastje turen.
Morgen een zware voetbalmatch.
Zo'n disco vindt hij toch maar pet.
Sietske de Wit veegt haar brillenglazen schoon
en denkt verbaasd: "Wat lijkt alles toch gewoon!"
Linda Walda wordt wat kwaad.
Ze krijgt de Volvo niet aan de praat.
Stampvoetend loopt zij om de wagen
en roept: "Straks moet ik jou nog dragen!"
Grijpskerk_schoolkranten_022
Thuis roept mevrouw Hut:
"Hait, bist al fjut?"
Grijpskerk_schoolkranten_025
Henk Tempel denkt: "Ik wil vanavond ook een stempel!
Wie weet, doe ik daar straks nog inspiratie op
voor het schrijven van mijn boek over Sipke en Pop".
Linda Walda is aan haar veertiende start toe
en zwaait nog even woedend naar haar moe.
Grijpskerk_schoolkranten_017_2
Justina heeft haar vaders pet
toch maar weer afgezet.
"De garderobe van mijn moe
daar moet ik maar naar toe".
Ze ziet een truitje klein
en denkt: "Dat moet het zijn!
Half acht: De disco is nu klaar.
In een half uur zijn velen daar.
Grijpskerk_schoolkranten_022_4 "
De heer Hut
gaat eindelijk "fjut".
De heer De Vries wisselt thuis van schoen,
omdat hij met die andere slowdans niet kan doen.
Hij heeft al een hele drukke dag gehad
en denkt: "Eigenlijk moet ik nu in bad!"
Grijpskerk_schoolkranten_026
De heer Dam zoekt in de schuur de racefiets van zijn vrouw.
Hij kan maar niet begrijpen, dat dat ding steeds harder wou.
Stiekem laat hij zijn eigen fiets dus staan
om ook eens lekker hard te gaan.
De avond wordt geopend met play- back.
De dames uit klas 3 en 4 doen het lang niet gek.
De heer Hut laat zich tot de jury bombarderen.
Kan hij toch met cijfers nog wat jongleren.
Grijpskerk_schoolkranten_027
Juf Den Arend doet het meer op haar gevoel
en och, in al die hitte? Blijf dan ook maar eens koel!
In de zaal wordt het spoedig gloeiend heet,
want gans de jeugd werkt zich ijverig in het zweet.
Henk Tempel
wil nog een stempel.
Grijpskerk_schoolkranten_022_2
De heer Hut
kan nog niet "fjut".
Hij wil met niemand dansen.
Tonia begint voorzichtig wat te sjansen.
De discozaal wordt razend flitsend steeds verlicht
en heel af en toe zie je dan nog een gezicht.
De housedreun gaat je soms door merg en been,
zodat de leraren tot elkaar zeggen: "Wat is dit erg!"
De heer Hut had door het jureren te lang in de zaal verkeerd
en sprak: "Ik heb mijn lesje wel geleerd.
Dit is niks voor mij man.
Ik word er onpasselijk van!"
Grijpskerk_schoolkranten_029_2
Henri Been ligt al in bed.
De wekker is op acht uur gezet.
Met een vergenoegde smoel
kijkt hij naar de voetbalschoenen onder de stoel.
Linda Walda heeft de sleutel van haar Volvo weggegooid.
Ze spreekt verbitterd: "Twee uur lang heb ik hier geklooid.
Als het dan toch moet,
ga ik maar te voet!"
In de discozaal flitst het licht weer aan.
Het dansen is gedaan.
Met rode konen
wordt afscheid genomen.
Tonia kan op haar Nikes op tenen staan
en heeft dat toen een kwartier gedaan.
De heer Hut
was allang "fjut".
Werner Zuiderveld fluit zachtjes Bach,
omdat niemand dat eigenlijk horen mag.
Hij denkt: "Die discomuziek,
daarvan word je ziek!
Grijpskerk_schoolkranten_029_3
Henri Been slaapt, de voetbalschoenen naast het kussen.
Op het plein blijkt iedereen er al van tussen.
In de aula verschijnt een lange kabouter met een veger.
Die bezemt uit alle macht en niemand houdt hem tegen.
De discomannen beginnen af te breken,
waarnaar door leraren onnozel wordt gekeken.
Dan pas komt Linda Walda er aan.
Bij het binnenkomen kijkt zij al ontdaan.
Met bang vermoeden spreekt zij: "Waar is iedereen?"
en helaas er is nog maar één.
De heer Nauta leidt haar naar buiten
en zegt: "Je kunt naar je disco fluiten.
Je had hier nu kunnen staan afkoelen,
als je was gaan poolen!"
Grijpskerk_schoolkranten_022_3
Thuis sprak mevrouw Hut:
"Hait, bist nog net Fjut?"
De heer Nauta draait de deur in het slot.
Hij denkt: "Geen weekend voor mij.
Morgen moet ik er weer bij.
Dat wordt weer een drukke dag
terwijl Weinand op één oor lag.
Grijpskerk_schoolkranten_030 Met lapjes heeft hij de krullen in het haar gesteund.
Is het zijn beertje dat daar kreunt?
Het gromt van genoegen. Het is weer droog als kurk.
Ja, in zo'n bad is Weinand soms een schurk.
Zo samen op het kussen kijken zij elkaar vertederd aan.
Vermoeid zucht Weinand: "Laten wij nu slapen gaan!"
De heer Hut
Gaat ook echt niet meer "fjut".
Linda ligt bij een zaklantaarn te lezen in een Toyotafolder.
Alle foto's van Volvo's smeet zij op zolder.
Verliefd ligt zij naar de Carina te staren
en zucht: "Ik moet nog heel lang sparen!"
Grijpskerk_schoolkranten_029_4
Henri Been heeft nog even een plas gedaan
en heeft te lang op één Been gestaan.
Kruipend bereikt hij weer zijn bed.
De voetbalschoenen, maar weer op de grond gezet.
Moeder ziet hem daar zo liggen en spreekt: 'Mijn Beentje slaapt daar zoet en vree.
Morgen geef ik hem Isostar mee".
Werner sluit thuis het rolluik van het orgel
en denkt: Eigenlijk moet ik nu een borrel.
De housemuziek davert nog in mijn kop,
waarin ik de volgende keer watjes stop,
of de dopjes van een walkman met muziek van Bach".
En ook Werner slaapt in met een tevreden lach.
Grijpskerk_schoolkranten_031
Thuis zegt Lianne: "Die disco
was zo!"
John Alcock
0 Blaaskaken
Grijpskerk_schoolkranten_033
Laatst kwam ik in mijn klas.
Ik geloof dat het na de vakantie was.
Buiten was het koud en guur.
Volop brandden de radiatoren aan de muur.
De warmte die ze gaven mocht er zijn
en de leerlingen? "Ha, lekker warm! Fijn",
maar onmiddellijk erover heen: "Wat stinkt het hier!"
Dus dacht ik: "Hé, ja daar begint weer het gemier".
en om dan weer te zeggen: "En jullie zijn er nog maar net!"
Daar heb je nog niets mee rechtgezet.
Dus iedereen aan het werk en maar op zoek.
Al gauw belandde ik achter in een hoek.
Daar stond een radiator volgeplakt met kauwgum.
Bij het zien ervan raakte ik danig uit mijn hum.
Die radiatoren waren net opnieuw geschilderd.
En kijk eens: Geen wonder dat de boel verwildert!
Dus onmiddellijk naar Manus van alles Ton
om te vragen hoe ik van die kauwgum afkom.
Grijpskerk_schoolkranten_035"
Daar moet gestoken worden met een mes", sprak hij
Maar met dat antwoord was ik niet zo blij.
"Hoe bedoel je?", vroeg ik dus verbaasd aan hem.
"Met een plamuurmes", sprak Ton met sombere stem.
"Die plakjes kauwgum zitten overal onder tafels, onder stoelen.
Draait u alles maar eens om. Je ziet het van de kauwgum krioelen".
Ik ben toe maar een doek gaan halen en een pannenspons
en door de klas ging toen een duidelijk gegons,
want achterin de klas deed De Haan alsof hij thuis was.
Hij was aan het poetsen en aan het boenen
en zat te foeteren op al die oenen.
Hij ging daarbij zo verwoed te keer,
je zag op het laatst de nieuwe laag verf niet meer.
en al die kinderen in de klas
vroegen wat er met hem was.
"Meneer, waarom maakt u dat zelf schoon?"
Toen klonk vanuit zijn mond een luid gehoon:
"Omdat ik hier het goede voorbeeld geven moet.
Blijft dat erbij, dan komt het nooit meer goed!
Bij wie ik nu nog kauwgumkaken malen zie.
tel ik voortaan echt niet meer tot drie.
Ik laat je kiezen met cement plomberen
en dan moet je dat kauwen nog maar eens proberen.
Al dat geblaas van bellen en die kauwgumplakken.
Ik noem jullie geen leerlingen, maar grote labbekakken!
Eén ding is zeker: Je snapt ervan geen woord!
Milieuvervuiling begin bij jezelf ook in de las.
En kijk nu zelf eens: Je vindt hier kauwgum op de tast!
Voortaan geen kauwgum en zeker ook geen snoeppapier.
Ook daaraan maken wij voortaan een einde hier".
En snikkend van verdriet ging toen de klas weer aan het werk.
Toch voelden zij zich na dit vermanend woord weer sterk.
Hij had gelijk en hen beschaamt: een les voor het leven!
Maar, zoals alle goede dingen: Het duurt maar even!
of toch ..... of heeft het toch geholpen wat?
Begeven wij ons allen weer op het rechte pad?
Het kan: Denk aan je eigen kamer thuis.
Is het daar smerig, dan is het ook niet pluis.
Dus ....... kauw jij kauwgum en is de smaak eraf,
smeer het dan nergens op: Het staat zo vreselijk laf!
Sikje Neur
Grijpskerk_schoolkranten_036
0 Evelien de Bruin
zit graag op een ruin
Ze leerde dat dus
van haar zus
Die kan het al omgekeerd
en zit dan verkeerd
met de rug naar de kop
Het gezicht naar de staart
zo zit ze erop
en het paard is kwaad,
voelt zich van eer beroofd
Want het heeft een hoofd.
Hoe gepaardicipeerd zijn paarden?
Zij hebben benen, hoofd en hals
Toch vind ik het nog steeds vals
Dat zij steeds moeten dragen.
Wanneer gaat zo'n amazone nou eens vragen:
"Wil je nu eens op mijn rug?"
"Ja", zeggen ze dan vlug: "Zo'n paard is veel te zwaar,
dat speel je als lichtgebouwde vrouw nooit klaar.
En dat zeker ook nog springen over een hek.
Ja, ik ben niet gek.
En zo zijn de lasten steeds voor het paard.
Is dan dat zwakke geslacht toch niets waard?
Dus Evelien, Ingemarinesse en Nina neem dan eens met zijn drieën vlug
Voor een keer op jullie rug dat paard heen en terug.
En ben je dan gebroken en kapot,
bedenk dan, dat dat paard dat telkens mot.
Tabu la rasa
 0 ODE AAN DE COMPUTER
Oh heerlijk toetsenbord
Wat er aan mij schort
Is dat ik wel uw tekens vind,
maar nog zo groen ben als een kind.
Verrukt ben ik
over wat uw program biedt,
Grijpskerk_schoolkranten_038

Maar denk ik vaak: "Stik!",
Als ik weer hetzelfde foutje zie.
En wat een troubles om uw geheimen te ontsluieren.
Welke onverlaat noemt toch computeren luieren?
Ik werk nu al een uur of vier gekluisterd aan uw scherm.
Weer grijnst mij toe een door u aangegeven term.
Ik keer terug in de moederschoot van uw programma
en hoop voor de tiende keer, dat ik eindelijk eens door kan rammen.
Ik wil en zal het spel met u beheersen, voordat het bedtijd is
en hoop, dat ik onderweg niet weer met pech gans uw geheugen wis.
Na uren strijd met cijfers en commando's heb ik mijn cijfers ingevoerd
en kijk naar mijn klassen en kolommen, terwijl tevreden wordt gekoerd.
Het is na middernacht,
Slaap zacht
En dank ik u Vrolijk
0 LEENTJE
Gistren
hield ik een vogeltje
in mijn hand.
Het ademde razendsnel.
Wat een tere botjes,
dacht ik,
Eén kneep en
het is dood.
Een griezelig gevoel.
Ik wil het nooit meer,
een vogeltje
in mijn hand,
want
wie weet.
(Ed Franck)
0 OVERWEGINGEN
Als ik nu tegen de jongen zeg, dat hij eruit moet gaan, zegt hij misschien, waarom, meneer,  'Ik dee toch niks' en moet ik eerst staan uitleggen, dat hij weliswaar inderdaad geen schuld heeft, maar dat het mij om didactische redenen beter lijkt, dat hij verdwijnt en hoe mooi het van hem zou zijn, als hij dat zonder verdere discussie doen zou ", dus zeg ik maar niets.
( Strafwerk, Tom van Deel)
Grijpskerk_schoolkranten_039
 0 JOYCE GERRITS
1400- 14.30 zat ik in een saai leslokaal
15.30- zat ik weer in een saai leslokaal
16.00- zat ik in de Honky
Grijpskerk_schoolkranten_040
18.00- 18.30 zat ik op de fiets
19.00-  19.30 was ik thuis tv aan het kijken
20.00- 20. 30 moest ik eten
21.00- 21. 30 weer tv kijken
21.30 moest ik naar mijn nest
0 MARTGRIET KINGMA
Is economisch afhankelijk van kippen.
Toch kan zij een verdwaalde Haan niet sparen!
0 Karin Kramer
Ik houd erg veel van poezen.
Ik woon op een boerderij.
Mijn hobby's zijn lezen, jazzballet, muziek luisteren, uitgaan en trekker rijden.
Ik heb een zus Agnes.
Ik heb als huisdieren gehad, 2 poezen, een stuk of wat stieren en een kalfje.
Ik ga het liefst op vakantie naar Valkenburg.
Het is oergezellig er zijn leuke mensen.
Als ik nu naar een ander land zou gaan, zou ik wel eens in Engeland, Zwitserland, Oostenrijk of Schotland willen kijken.
Ik luister vaak naar popmuziek, omdat ik dat leuk vind,
0 TONIA SMIT
Ik woon in Kommerzijl, op een boerderij.
Mijn hobby's zijn:
Pony's en paarden verzorgen en berijden en ik heb nog een hobby, dat is JONGENS.
Ik zit op paardrijden en ik ga wedstrijd rijden.
Ik krijg zelf ook een paard/pony, maar wanneer weten we nog niet.
Ik heb nog een broer en een broertje.
Ik ben in Ezinge geboren en ik ben 4 keer verhuisd.
Eerst naar Mensingeweer, toen naar Oostwold en toen naar Bedum en nu woon ik in Kommerzijl.
Hier woon ik al zes jaar.
Ik zit op de Hughemarke en ik vind het hier best leuk.
Ik heb al een vriendin.
Ze heet Wia. Samen hebben we ook een hobby:
ACHTER DE JONGENS AANZITTEN.
Ik weet nog niet welke kant ik uit wil.
Ik vind het op deze school verder heel leuk.
0 GEVRAAGD EEN OPLOSSING
Grijpskerk_schoolkranten_041
Voor het condenseren van de brillenglazen van Mario Faber.
Hij heeft hiervan vooral last als hij doordringend wordt aangekeken door een dame.
Vooral in de gang  kan dit leiden tot gevaarlijke struikelpartijen.
Wie weet raad?
0 WIEGER VAN LEEUWEN
Tegen meneer De Haan die hem voorbij fietst: "Dag meneer, hebt u nog lekker gezwamd?"
0 Definitie van zwammen
(speciaal bestemd voor brugklassers):
Zwammen heeft te maken met alles wat je nog niet begrijpt.
0 Schoolregel op de Hughemarke:
Leraren zwammen nooit!
0 KIRSTEN JELSMA
Ik ben geboren in Niezijl.
Mijn leeftijd is 12 jaar. Mijn hobby's zijn pony rijden en ze verzorgen.
Ik rijd wedstrijden met mijn pony Sunny Boy.
Ik ben ook erg creatief.
Later wil ik dierenarts voor veedieren.
Ik hou veel van dieren.
Ik heb ook een cavia.
Ik ben verhuisd van Niezijl naar Grijpskerk.
Ik hou veel van leren, maar techniek vind ik minder leuk.
Ik heb 1 broers, Jeen en Norbert.
Jeen heeft hier ook op school gezeten.
De beste ruiters vind ik:
Jos Lansink, Piet Raymakers en Franke Sloothaak.
Mijn vakantieland is Duitsland.
Mijn droomstad is Parijs, Euro Disney.
Ik houd van house en hip hop.
Schaatsen doe ik ook.
Ik zou wel eens naar China of Granganaria of Spanje willen.
De beste schaatser vind ik Falko Zandstra.
Grijpskerk_schoolkranten_042
0 ALLEEN
Vandaag voor het eerst naar de brugklas.
Iedereen zoekt een meisje, een jongen
uit de oude, vertrouwde
zesde klas,
Maar bij een muurtje achteraf
staat een jongen
die van zo ver is gekomen.
Tjonge, tjonge, wat is die jongen
gans alleen
Iedereen kent wel iemand uit een zesde klas.
Hij niet, hij woont hier pas.
En dan de bel en in de klas
zitten weer de meesten bij elkaar.
Alleen hij is ook daar alleen.
Buiten stroomt de kille regen
Als tranen langs het vensterglas.
maar janken doet hij niet.
Niemand die zijn tranen ziet,
0 VRAGEN VAN FRANK EERHART
want ik wil toch
weten, wat ze van mij vindt.
Ze is te gek.
Ze is het einde
Wat zou ze van mij vinden?
Grijpskerk_schoolkranten_043
Van mijn haren, van mijn kleren.
Zou ze komen op mijn feest.
Moet ik het gewoon proberen,
als ze weigert,
Of me uitlacht en het
zegt aan haar vriendinnen.
Kan ik beter emigreren,
ergens
Maar opnieuw beginnen.
moeilijk is dat zo maar vragen.
Hoe pak je zoiets nou aan.
Kon ik maar gedachten lezen,
dan hoef ik
niet af te gaan,
Maar ik doe het,
En wie waagt die wint.
0 ONTHULLING
Waarom waren de heren Hovinga, Hut en Vrolijk zo populair bij meisjes?

 0 HENK TEMPEL
VEURJOAR
De koater met zien dikke kop, die vlugt er moar weer boven op.
Grijpskerk_schoolkranten_025_2
Elk en ain het 't veurjoar in de kop.
Mario koakelt met ain piek, Jarick is zo zat als 'n tiek.
Elk en ain het 't veurjoar in de kop.
Diderick is aan 't wichter schaiten, Henry is in sien agenda aan 't baiten.
Elk en ain het 't veurjoar in de kop.
Bas het de korte boxem an en Esther die genait doarvan, en doar komt Pa met Lianne aan.
Ek en ain het 't veurjoar in de kop.
Goitzen bouwt een stoomturbine, Piet dei roekt noar benzine.
Grijpskerk_schoolkranten_046
Elk en ain het ; 't veurjoar in de kop.
Erica roast over wegen, Johanna komt heur net nog tegen
En elk en asin het 't veurjoar in de kop.
0 YO
Wij zullen ons even introduceren.
 W're Buthead& Bevis.
We zitten in de vierde klas.
Onze belevenissen kun je steeds in de Schulepaper readen.
We hopen, dat je er iets uit wijs kunt worden, want we usen allerlei languages.
Yuvk Ferien is over!!!!!
Maar all met all zijn we nog wel VROLIJK ( no offence mr. V)
YO, butt heb je een heavy vacation gehad"?
Butt:
 "Always ( met vlegeltjes).
 "Hé grapje zekers.
HAHAHAHA cool grapje man!!!!!!
Butt:
Nou en of, cool”ding gezien machtig!
Alleen could I er nothing mee beginnen.
Becaus........oh,what the heck!
"Beav:
 Maybe zijn er op het schoolfeest nog leuke D.J.'s bij de disco.
Echt wel uncool dat er almost nobody meedoet met dat play backgedoetje".
Butt:
Maar er doen toch wel een paar mee?
Beav:
Yes, i geloof so.
Butt:
"But now something anders.
Vertel es een strong verhaal.
Beav:
"Nou mr. De H. had pech met zin tanden, strong of niet? In 123259 stukkies.
"Butt:
"Heppie 't ook gehoord van mr. Hut??
He said K.........piep in de classroom.
"Beav:
Funny, moeten wij ook eens proberen!!!!
Butt:
"Wat is Schule toch saai!
"Beav:
What you say is really true!
 Zullen we yuitten? Allright man!
 BUTTHEAD & BEAVI
0 HENK TEMPEL
Grijpskerk_schoolkranten_025_3
Is wel eens nagezeten door een kip zonder kop!
0 PETER VAN DER ZEE
Op de basisschool nam ik ook speelgoed mee.
Grijpskerk_schoolkranten_020_2
0 ALE SIKKEMA
Schijnt een slotje op zijn etui te hebben.
Speciaal voor de Nederlandse les.
De ervaring van oudere broers en zusters hebben hen daartoe gebracht.
0 Zo'n WIEGER VAN LEEUWEN zou ik wel eens een kookles willen zien krijgen.
0 SANDRA ELLENS
Wat heb ik toch. Ik word elk jaar bezadigder!
0 EMMA VAN DELLEN
Geen last van.
Grijpskerk_schoolkranten_048
0 Om over na te denken:
JONGE SLA
Alles kan ik verdragen.
Het verdorren van bonen,
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.
Maar jonge sla in september,
net geplant, slap nog.
In vochtige bedjes, nee.
(Uit: Alles op de fiets,R. Kopland)
0 A thing of beauty is Joyce forever.
Grijpskerk_schoolkranten_040_2
0 Nu even een serieus onderwerp, waar je het niet elke dag over hebt.
Toen klas 4 nog in de derde klas zat, hebben ze het onder een les van meneer De Haan over discriminatie gehad.
Wat is discriminatie eigenlijk?
Ik heb het snel even in het woordenboek opgezocht en daar stond achter “disrimineren-: onderscheid maken ten ongunste van.....
In de klas was bijna iedereen het ermee eens dat discriminatie niet in deze wereldthuishoort. Er werden 3 vragen gesteld:
* Waaraan denk je bij discriminatie?
* Wat heb je zelf gemerkt, ondervonden van discriminatie.
* Heb je je wel eens schuldig gemaakt aan discriminatie?
-De meeste antwoorden bij de gehouden schrijfdiscussie waren wel hetzelfde, misschien opzettelijk, maar toch....

We citeren:
Discriminatie vind ik in zekere zin niet goed, maar soms ook wel terecht, want buitenlanders die het begrotingstekort veroorzaken moeten dat niet doen.
Dus kunnen ze beter het land uitgezet worden.
En er komt ook nog bij dat de meeste buitenlanders stelen, criminele activiteiten uitvoeren en in drugs handelen en nog meer van die dingen!-
Deze mening was een uitzondering.
Iedereen gaf zijn eigen blad door en de volgende mocht zijn of haar mening over de inhoud geven.
Op het zojuist geciteerde stukje werd fel gereageerd, zoals:
 -Weet je.........als Nederlanders in drugs handelen, stelen of crimineel bezig zijn, komt  dat niet op de TV of radio of in de krant.
Als buitenlanders dat doen, gebeurt dat juist wel-
Hoe denk jij eigenlijk over discriminatie ????
MARGRIET KINGMA
0 Miss BAAR in klas 1a en 4.
0 JEANET VAN DEEL:
Desnoods bemoeder ik de leraren ook nog.
0 JACOB JAN HOVINGA:
Met mij kun je een serieus gesprek voeren over de gewoonste dingen.
0 WIA DAM:
Hoe moet je eigenlijk achter een zeeman aan zitten?
0 Als KIRSTEN JELSMA graag veearts wil worden, gaat ze toch niet naar school om alvast te oefenen?
0 REKHA
0 REKHA KHOEN
0 REKHA KHOEKKHOEN: Ik word scheel
0 Mevrouw JUK:
Tiete kan ik niet uitspreken, meneer Wiersma
SCHOONMAAK
Heel voorzichtig met haar ragebol
veegt de huisvrouw
in de oksel van het plafond
Giechelend
lacht het gebouw zich in puin
(Karel Soudijn)
0 ODE
Wiskunde uitleggen?
Niemand meer iets zeggen.
Ik heb het nu wel duizend keer voorgedaan.
Daar komt al weer een leerling aan.
Eén van klas drie en één van klas één.
Spring ik weer voor 't bord op dat ene been.
Wiskunde uitleggen?
Jij mag het zeggen. Dat is toch wel een hondenbaan.
Denk je: "Heb ik het nu goed gedaan?
Die snapt het wel en die snapt het niet.
Snap ik nou niet, dat jij het niet ziet?
Wiskunde uitleggen?
Wie zal het zeggen?
Ik heb het vaak na de les gedaan.
Kwamen er weer een paar leerlingen aan.
Maar vermoeidheid ken ik niet.
Zodat je me thuis niet voor vijf uur ziet.
Wiskunde uitleggen,
Zal ik maar zeggen,
Soms is het wel, soms niets gedaan.
Toch geef ik er niet de bui aan.
Dus als je me na de les weer bezig ziet:
Denk dan maar: "Mijn vak is het niet?"
Haast elke klas heeft een Napoleon.
Hij is meestal wat ouder dan de rest.
De anderen moeten doen wat hij verzon,
En hij bedisselt wie er wordt gepest.
(Willem Wilmink)
0 DE SUK
.
DAGBOEK
Ik schrijf in een boek
anders raken ze zoek
mijn gedachten
Grijpskerk_schoolkranten_050_2 Wat ik denk, wat ik voel,
wat ik verder bedoel
en wat ik verwachtte.
Maar vooral over jou,
omdat jij met me wou
praten en lopen en lachen
Want mijn hoofd zit zo vol
en mijn hart slaat op hol,
omdat jij staat te wachten.
(Johanna Kruit)
0 Beroepskeuze
Vroeger wilde ik altijd bij de politie.
Dat leek me dan spannend om achter boeven aan te gaan.
Die keuze heb ik gehouden tot ongeveer groep 7/8.
Maar toen ik bij het voortgezet onderwijs kwam (eerste klas), wilde ik graag stewardess worden.
Dat leek me dan weer leuk om mensen in een vliegtuig van dienst te zijn, om het die mensen naar de zin maken.
Maar ja, die periode is ook al weer voorbij.
Nu zit ik in de derde klas en nog steeds weet ik het niet, maar ik moet dit jaar wel een keus maken.
Dat is ook nodig voor mijn vakken pakket.
Ik denk, dat ik er samen met meneer Vrolijk en mijn ouders wel uit kom.
Ik wil in ieder geval wel met mensen om me heen werken.
Grijpskerk_schoolkranten_019_2
Het werk moet ook een beetje afwisselend zijn.
Natuurlijk moet ik ook plezier in mijn werk hebben.
Ik wil niet met tegenzin naar mijn werk gaan.
Ik hoef niet ontzettend veel te verdienen, want het gaat mij vooral om het plezier, dat ik in het werk heb.
Dat is het belangrijkste.
Misschien komt er ook wel eens een tijd dat ik kinderen wil, maar ik weet nog niet hoe het dan zal gaan, of ik blijf werken of niet.
Misschien doe ik het wel net als mijn moeder.
Ze heeft eerst gewerkt en toen ze kinderen wilde, is ze gestopt en nu wij wat ouder zijn, heeft ze weer een baantje gezocht, maar ik zou het zo echt nog niet weten.
Ik denk namelijk nog niet te veel aan de toekomst, want je weet, maar nooit wat er allemaal nog tussenkomt.
Groetjes ESTHER BISSCHOP
0 VRIENDSCHAP
In de klas
Grijpskerk_schoolkranten_051
 Je blik
En ik wist
Jij bent
Net als ik.
0 Leraar tegen CHIEL MEINDERTSMA in de afgelopen langdurige regenperiode: "
Hoe gaat het Chiel?"
Chiel: 
"We hebben alles eruit, meneer!"
0 ROLAND PETTER: 
Ik denk dat ik een kunsthaan in mijn kerstboom hang.
0 JOHNNY POELSTRA: 
Gaven ze maar alle lessen met de computer!
0 MARTIN WIERSMA:  
Bij proefwerken ben ik de TV en Werner is de zwartkijker!
0 WERNER ZUIDERVELD:  
Een goede buur is beter dan een verre vriendin Sandra,
Grijpskerk_schoolkranten_048_2'
 0 EMMA VAN DELLEN:
Het lijkt wel of ik bij het haar borstelen alleen de wilde verlies
Grijpskerk_schoolkranten_020_3
0 SAKE SIKKEMA:
Ik ben nieuwsgierig.
Gaat er dan een toch een journalist aan mij verloren?
0 EDWIN DE HEIJER:
Waarom met een helm?
0 MARGRIET KINGMA:
 Een Haan is erger dan duizend kippen.
0 De hond van FOLKERSMA:
 Toch krijg je dat dresseren wel onder de knie!
0 DIANCA RIJKENS:
Af en toe zo'n grijnsje naar een leraar vind ik meer dan voldoende.
0 ARJAN KIERS:
Alomtegenwoordigheid van geest?....... Wat is dat?
0 Marik Werksma:
Lekke band!
Apeldoorn bellen?
Ik bel gewoon mijn moeder.
0 KRISTIAN ZIJLSTRA:
Tjonge, wat hebben leraren vaak gelijk.
0 JEROEN VAN DER WAL:
Door wie kan ik nou nog eens geholpen worden?
0 GOITSKE BRINKMAN:
Ik probeer steeds weer bij een andere jongen te gaan zitten.
0 ERWIN VEENSTRA:
De deugd zit dus achteraan.
0 JOHANNA BROERSMA:
Hé, wat zit ik scheef!
0 JITZE BAKKER:
Ik studeer informatica en ga in mijn vrije tijd naar school.
Grijpskerk_schoolkranten_023_2
 0 Meneer HOVINGA legt in 3b bij geschiedenis uit, dat soms bij verkiezingen in sommige landen stemmen worden gekocht.
Hij besluit dit met een voorbeeld duidelijk te maken:
Meneer HOVINGA:
Lianne de Haan, als ik jou 10.00 gulden geef, wie vind je dan de leukste leraar op school?
LIANNE:
Mijn vader.
Meneer HOVINGA:
OK, daar kan ik niet tegen op.
Als ik jou 10.00 geef, wie vind je dan de op één na leukste leraar:
LIANNE:
U natuurlijk.
0 THOMAS PETTINGA:
Ik spaar al zakken chips voor bij de buis als de WK losbarst.
0 NANNY TER VELD:
Game, set and les, miss Ter Veld!
0 Toch begrijpt FEDDE DE BOER leraren beter sinds Sjoukje op school zit.
0 ESTHER BISSCHOP:
Waarom breng ik Johanna nu alweer naar het toilet!
0 HENK TEMPEL:
Die Henk Tempelshows zijn wel eens leuk, maar ze duren te lang!
0 LIANNE DE HAAN:
Is het nou puberteit of pubertijd?
0 Vrouwtje Van Dellen.
0 DOUWE POSTMA:
Ik ben nog steeds d'ouwe.
0 WIEGER VAN LEEUWEN:
Huiswerk maken?
Dat is het inschakelen van alle beschikbare mobiele hulpkrachten!
0 BRIAN STAL:
Of woon ik nou toch in Komkommerzijl?
0 TONIA SMIT:
KOM, kom Brian!
WANTED!
Gesignaleerd op de Hughemarke gevaarlijk en agressief.
Luisterend naar de naam QkeleQ
Grijpskerk_schoolkranten_054
Voor het geval dat u hem tegen het lijf loopt.
Mond sluiten,
En niks zeggen,
Gewoon doorlopen en de politie waarschuwen,
P. S.
Pas op hij is in bezit van een "gebroken" wapen.
"a set of Artificial teeth".
            "EINDE VAN DIT BERICHT"
Waarschuwen Politie te Grijpskerk
Tel: 05947- 12411
Voor het geval dat hij al gebeten heeft kunt u beter meteen 06- 11 bellen om verdere gevaarlijke infecties te voorkomen.
Beloning word naderhand besproken.
Mademoiselle Pel
Lutje
Mr. Redhead
CIJFERS GEVEN
De rapportenvergaderingen zijn weer voorbij.
Op alle mogelijke manieren zijn jullie besproken, maar een cijfer heb je alleen gekregen op je prestaties voor de schoolvakken.
Toch zijn jullie veel meer dan rapportcijfers!
Waarom wordt er nou nooit een cijfer gegeven op vriendelijkheid.
Op mooie kleren.
Op behulpzaamheid.
Op vriendschap,
Op-altijd-de-eerste-op-school-zijn
Op-altijd-de-laatste-op-school-zijn,
Op de meest-omafscheidelijke-vriendinnen.
Op de meest-volhoudende- met- het-roken-stoppende-leerling?
Daarom onze eigen Hughemarke schoolverkiezingen.
Breng je stem uit.
Knip het stembiljet uit de schoolkrant en stop het in de beroemde doos.
De uitslag wordt gepubliceerd in de volgende schoolkrant.
1. Wie zijn de onafscheidelijkste vriendin
2. Wie is de zwaarste roker op het schoolplein.
3. Wie is de beste geklede jongeman op school?
4. Welke meisje maakt het mooist gebruik van make-up?
5. Wie is de beste smoezen bedenker van de school?
6. Wie is de grootste schreeuwlelijk op school?
     Leerkrachten doen niet mee.
Grijpskerk_schoolkranten_056
7. Wie is de ergste telaatkomer van dit jaar.
8. Wie is de vriendelijkste en meeste behulpzame leerling.
9. Wie is de ergste vervuiler van plein en aula?
10. Wie heeft de meest humoristische opmerkingen op school?
       Leraren kunnen ook meedoen, omdat ze toch kansloos zijn.
GOEDE VOORNEMENS VOOR HET JAAR 1994
JARICK KUIPERS
Ik wil terug naar 3 maaltijden per dag.
WIEGER VAN LEEUWEN
Ik  wens de door mij ingeslagen weg met succes en genoegen te vervolgen.
De heer VLIJM
“Veni, vidi, fuzie.
De heer HUT
“ Ik ga weer het probleem wegnemen dat wiskunde een probleem is voor sommige leerlingen.
De heer VROLIJK
“Ik blijf informaticatief bezig".
KATHERINA SIKKEMA
“Ik ga echt iets voor de schoolkrant doen".
WOUTER BAKKER
“Ik ga meehelpen het sociale gebeuren in de brugklas op een hoger peil te brengen".
PETER VAN DER ZEE
“Mijn spelen zal leren worden, dus wordt mijn spelen leren.
Dus bestaat omgekeerde evenredigheid".
ARJAN KIERS
“Ik wil eenvoudige cursus concentratie voor beginners volgen"".
WERNER ZUIDEMA
“Ik wil propaganda gaan maken voor klassieke en religieuze muziek op school".
MARTIN WIERSMA
“Ik wil nog geleerder door mijn spektakels kijken.
MARGRIE KINGMA"
“Ik wil een diepgaand onderzoek doe naar mijn schoolonderzoeken".
REKHA KHOEKHOEN
“Khom, khom, ik ga het gewoon doen"".
FROUKTJE VAN DELLEN
“Och, ik moeder wel wat aan".
LYDIA VAN DER VAART "
“Ik wil mijn naam eer aan blijven doen".
De heer DE HAAN “Ik wil zo leren kraaien, dat men echt wakker blijft"" .
DOUWE POSTMA “Ik wil de ouwe Douwe afschudden en met nieuw elan beginnen".
WIA VAN DER VEEN “Ik ga nog meer liefde in mijn schoolwerk leggen ........ Ik heb zoveel".
TONIA SMIT “Kun je nagaan hoe leuk de school wordt, als ik die paar scheppen er nog bovenop doe".
LINDA WALDA
“Gelukkig zal er in 1994 ook tijden de godsdienstles nauwelijks over auto's worden gesproken.
ANNALIES HOUWING "
Ik ga een scherpe Analyse laten zien".
FEDDE DE BOER
 “Ik wil de Bold and de Beautful wel eens zien".
De heer JUK
“Medezeggenschap:
Kan dat thuis ook, meneer Van Leeuwen?
Mevrouw JUK
“Woensdag?
Snertdag".
Meneer VROLIJK
“Ja, heerlijk en het liefst van twee walletjes".
LIANNE DE HAAN en
DIEDERICK VLIJM
 “Zijn we nou de enige leerlingen op school die erfelijk belast zijn?"
CHIEL MEINDERTSMA
"Zo'n examenjaar daar word je een kerel van.
De heer POSTMA
“Op jacht".
EVELIEN DE BRUIN “Ik wil op mijn paard naar Munnekezijl op 5 december 1994"
THERESIA VOS
“Wat minder verstrooiing ........?"
JOHANNA BROERSMA
"Nou en laif stait schaif..........!"
JOYCE GERRITS
"Je leert hier wat af ........!"
KIRSTEN JELSMA
 "Ik word veterinair vegetari" ......of is het nou vegetarisch veterien ........?
Annalies VAN DER PLOEG
"Als ze van die Houwing steeds een analyse maken .......? Bah!"
BRIAN STAL
"OK, ik ga wel naar de ........(piep)!
GAATSKE DE VRIES
 “Wie zich aan Gaatske brandt, moet op de blaren zitten".
KARIN WIERSMA
“Ik doe het toch per ongeluk goed".
TOMAS PETTINGA
“Dat ene telefoontje van Cruyff......!"
NANNY TER VELD
“Ik win alleen op love........!"
MARIO FABER"
 “Even wachten......!"
MEVROUW DEN AAREND
“Ik leer het ze wel, ook mademoiselle Pel".
DE heer FOLKERSMA "
“Ik mij weer rot weilen......."
JOHAN VAN DER FEIJST
 “Op communicatief niveau wil ik komen tot een sublimering van mijn spontane ontboezemingen".
JUSTINA DE JONGE
“Direct ophangen als iemand zegt: "U spreekt met de oude".
FOPPE BENIER OFFERINGA
“ Ik ga met hand en tand de invoering van het sabbatsjaar voor onderwijsgevenden stimuleren.
Dan ondervinden die mensen ook eens wat werken is".
ROLAND PETTER
“Zo rond de kerst kan een enkele leraar wat mij betreft de boom in".
ERICA VOS  "Ik zal de gasvlam der liefde wat lager zetten.
Die grote bel komt later wel weer van pas".
JITZE BAKKER “Enter........afdrukken ".
OK!
Je zou het op de wc nog willen doen!
JANNEKE WIERSMA – Ik ga iets van mijn rust overdragen op zus Karin!
LIANNE DE HAAN
"Ik wil eens zien hoe een rapport zonder onvoldoendes eruit ziet!"
DIEDERICK VLIJM “Itte oot!"




Via de links kom je ook in mijn andere sites

Het werk van de Hanen
De tekeningen van Folkert, Jan Thijs, Marthijs, Lianne en beeldhouwwerk van Thijs Teunis de Haan
Site:
DE HANEN
JONGE HAAN
THIJS TEUNIS DE HAAN
MARINUS THIJS DE HAAN
CLASINA HELEANNE MARGRIET DE HAAN

MAANDBOEK VAN JAN THIJS DE HAAN
Het verslag per maand gemaakt.
Site:
MAANDBOEK


MASTERBOKKE WERK van JAN FOLKERTS DE HAAN
De boeken en de journalistieke uitgaven van Jan Folkerts de Haan
Site:
MASTERBOKKE

WERK van FOLKERT JANS DE HAAN
Houtsnijwerk, tekeningen en teksten
Site:
FOLKERTDEHAAN


NOORDHORN




Geen opmerkingen:

Een reactie posten